* αντικαπιταλιστική επαναστατική σελίδα * ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ ! * ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΙ ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ * ΟΙ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΟΥΣ * Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ * Για επικοινωνία : thanasis.ane@gmail.com

Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

Εκδήλωση Tης ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ Tην Τρίτη 2 Σεπτέμβρη


Ένας χρόνος πέρασε από τη δολοφονία του 19χρονου παλικαριού Θανάση Καναούτη για ένα εισιτήριο του τρόλεϊ. Ένα χρόνο μετά οι υπαίτιοι του θανάτου του κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ οι ελεγκτές – κεφαλοκυνηγοί συνεχίζουν με αμείωτη ένταση την εισπρακτική τους δράση ενάντια στη φτωχή πλειονότητα ντόπιων και μεταναστών που αδυνατούν να πληρώσουν ακόμη και ένα εισιτήριο.

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

Εσείς Πτωχεύσατε – Εμείς ΟΧΙ!

Ανακοίνωση της Ανοιχτής Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης & Στήριξης του αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (Θεσσαλονίκη) μετά τα τελευταία δεδομένα της πτώχευσης της Βιο.Με.

Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟΜΕ αποτελεί το μεγαλύτερο εργατικό αγώνα στη χώρα, τόσο σε χρονικό διάστημα, όσο και σε σπουδαιότητα. Όχι μόνο γιατί είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο, άλλα λόγω της φύσης του: θέτει σε αμφισβήτηση την ιδιοκτησία των μέσων παράγωγης και προτάσσει το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης. Για αυτό και το τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες μιας συγχρονισμένης επίθεσης από την αστική τάξη που θέλει να βάλει ένα τέλος στο φαινόμενο αυτό.

Τελευταίο επεισόδιο σε αυτό τον δύσκολο και μακρύ αγώνα, μετά την πρόσφατη ανεπιτυχή προσπάθεια της πρώην ιδιοκτησίας να επανέλθει στο εργοστάσιο, αποτελεί η αίτηση για πτώχευση που κατέθεσε η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ σε ανύποπτο χρόνο για χρέη της ΒΙΟΜΕ που δεν θα εισπράξει ποτέ, μια και βρίσκεται στην ουρά των πιστωτών. Η αίτηση εκδικάστηκε και πλέον η ΒΙΟΜΕ A.E. είναι χρεοκοπημένη.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ : «Πάμπλο» Ένας Γνήσιος Επαναστάτης

Γνωστός και ως «Πάμπλο», ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, διατέλεσε γραμματέας της Δ΄Διεθνούς, ενώ έπαιξε ηγετικό ρόλο στις επαναστάσεις κατά της αποικιοκρατίας που ξέσπασαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Μ. Ράπτης αυτοπροσδιοριζόταν ως απόλυτος οπαδός της ουτοπίας και ως άνθρωπος που οτιδήποτε ανθρώπινο δεν του είναι ξένο και έλεγε: «αν δεν έχει κανείς ένα όραμα, αν δε θέλει να ξεπεράσει το παρόν στο όνομα πάντα της πραγματικότητας, αν δεν τείνει πάντα σε κάτι πάνω απ’τα παρόντα, είναι χαμένος. Η ουτοπία είναι κίνητρο προς κάτι το καλύτερο- και ευτυχώς που υπάρχει».

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Να Μην Συνηθίσουμε Την 5μηνη Κοινωφελή Σκλαβιά. Να Καταγγείλουμε Την Εργοδοτική Αυθαιρεσία Και Αυταρχισμό

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΠΑΤΗΣΙΩΝ 37) 
ΤΡΙΤΗ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΙΣ 9.45

«Έτσι είναι οι συνθήκες εδώ, αν σας αρέσει, αν δεν σας αρέσει μπορείτε να παραιτηθείτε, περιμένουν και άλλοι άνεργοι» Τάδε έφη Αναστάσιος Παπανικολάου, διοικητής του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής ασφάλισης, (ΕΤΕΑ) απευθυνόμενος στους εργαζόμενους στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ κατά την επίσκεψη του στις 2/7 στο χώρο εργασίας, στο παράρτημα του ΤΕΑΥΕΚ (πρώην ταμείο επικουρικής ασφάλισης υπαλλήλων εμπορικών καταστημάτων)

Ύστερα από μια κακοστημένη παράσταση που δόθηκε σε συνεννόηση με την παρατρεχάμενη του (υπάλληλο της διοίκησης), απαίτησε την αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων στη «κοινωφελή». Προσπάθησε να σπείρει τη διχόνοια και τον ανταγωνισμό, ότι θα αναρτηθούν σε πίνακα ανακοινώσεων οι 3 καλύτεροι στις καταχωρήσεις παραστατικών και οι 3 τελευταίοι υπαινισσόμενος κάποια ωφέλη, λέγοντας χαρακτηριστικά «εδώ είμαι εγώ, θα δείτε». Έδωσε απόλυση σε συνάδελφο που διαφώνησε μαζί του για να τρομοκρατήσει όλους τους εργαζόμενους (χωρίς να προχωρήσει στην πραγματοποίηση της). Τα μάζεψε όμως πολύ γρήγορα, όταν μερικοί «κοινωφελείς» εργαζόμενοι, αντέδρασαν στην τρομοκρατική, προσβλητική και ανάρμοστη συμπεριφορά της διοίκησης, με τους εργαζόμενους από το μόνιμο προσωπικό που ακολουθούσαν το διοικητή, παρόντα και τον πρόεδρο του σωματείου (ΣΤΥΑ), να μένουν εμφανώς εμβρόντητοι γιατί δεν περίμεναν να αντιδράσουν οι άνεργοι.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ : Κώστας Γεωργάκης 1948 – 1970

Φοιτητής της Γεωλογίας από την Κέρκυρα, που αυτοπυρπολήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1970 στη Γένοβα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας.

Γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1948 και ήταν μέλος της ΕΔΗΝ, της Νεολαίας της Ενώσεως Κέντρου. Τον Ιούλιο του 1970 αποκάλυψε ανώνυμα ότι η Χούντα των Αθηνών είχε διεισδύσει με ανθρώπους της και διαβρώσει τις ελληνικές φοιτητικές οργανώσεις στην Ιταλία. Η ταυτότητά του γρήγορα έγινε γνωστή και ο ίδιος φοβούμενος για την τύχη της οικογένειάς του στην Ελλάδα αποφάσισε να κάνει μια εντυπωσιακή ενέργεια, που θα προκαλέσει την προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης για την κατάσταση στην Ελλάδα.

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

John Holloway: «Το Podemos Και Ο ΣΥΡΙΖΑ Μπορούν Να Βελτιώσουν Τα Πράγματα, Αλλά Η Πρόκληση Είναι Να Βγούμε Από Τον Καπιταλισμό»

Συνέντευξη στον Amador Fernández-Savater, El diario, 30.07.2014
(http://www.eldiario.es/interferencias/John_Holloway_Podemos_Syriza_capitalismo_6_287031315.html
Μετάφραση Κατερίνα Ν.

Το 2002, ο John Holloway εκδίδει ένα βιβλίο αναφοράς: Να αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να πάρουμε την εξουσία. Εμπνευσμένος από το ¡Yabasta! των ζαπατίστας, από την κοινωνική έκρηξη της Αργεντινή το 2001/2002, και το κίνημα της αντι-παγκοσμιοποίησης, ο Holloway συζητά μια υπόθεση: δεν είναι η ιδέα της επανάστασης ή της αλλαγής του κόσμου που έχει αμφισβητηθεί από την κατάρρευση του αυταρχικούκομμουνισμού, αλλά η ιδέα της επανάστασης ως κατάληψης της εξουσίας και αυτή του κόμματος ως κατεξοχήν πολιτικού εργαλείου.

Μια άλλη έννοια σχετικά με την κοινωνική αλλαγή υποδεικνύεται από τα κινήματα, και γενικά από όλες τις, περισσότερο ή λιγότερο, ορατέςπρακτικές που ακολουθούν μια διαφορετική λογική από αυτή του κέρδους: της διάρρηξης του καπιταλισμού, δηλαδή της δημιουργίας χώρων, στιγμών και δραστηριοτήτων που προεικονίζουν έναν διαφορετικό κόσμο. Εξεγερτικότητες σε κίνηση. Από αυτή τη σκοπιά, το ζήτημα της οργάνωσης δεν συμπίπτει πλέον με το κόμμα αλλά περνά μέσα από το ερώτημα του πώς αναγνωρίζονται και συγκλίνουν οι ρωγμές που προχωρούν σχίζοντας τον καπιταλιστικό ιστό.

Μ. Ιωαννίδης: Οι Συναιτερισμοί Αλληλεγγύης Έσωσαν Την Ελλάδα Στην Κατοχή

Ο Μάνος Ιωαννίδης, υπήρξε στην κατοχή καπετάνιος του λόχου Βύρωνα του ΕΛΑΣ. Είχε τοποθετηθεί επικεφαλής του πρότυπου τάγματος των ανατολικών συνοικιών της Αθήνας, που είχε έδρα την Καισαριανή. Ο Μ. Ιωαννίδης άφησε την τελευταία του πνοή την Κυριακή και η κηδεία του πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα. Στην συνέντευξή του στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα το 2012 περιγράφει την ανθρωπιστική κρίση κατά την διάρκεια της Κατοχής και την δράση του ΕΑΜ για την αντιμετώπισή της.

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ : Νικόλας Άσιμος 1949 – 1988

                           


Ο τραγουδοποιός Νικόλας Άσιμος γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου του 1949 στη Θεσσαλονίκη. Το πραγματικό του όνομα ήταν Νικόλαος Ασημόπουλος. Οι γονείς του ήταν από την Κοζάνη, όπου ο Νικόλας έζησε τα παιδικά του χρόνια και τελείωσε το σχολείο. Ως έφηβος, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό. Διακρίθηκε στο άλμα εις ύψος, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση στους μαθητικούς αγώνες σχολείων της Μακεδονίας το 1965, καθώς και στο ποδόσφαιρο. Μάλιστα, του έγινε επίσημη πρόταση από την ομάδα της Κοζάνης, αλλά τελικά η συμφωνία ναυάγησε.

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

ΔΕΗ : Aκόμα Ένας Νεκρός. Εργοδοτική Δολοφονία ή «Υπέρμετρος Ζήλος». Η Διαφορά Δύο Ανακοινώσεων

γράφει η blackgcat

Σήμερα προστέθηκε ακόμα ένας νεκρός στη λίστα των εργοδοτικών δολοφονιών. 45 χρονών νεκρός που κεραυνοβολήθηκε από ρεύμα στο Λιγνιτικό κέντρο της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη. Είναι ο τρίτος νεκρός σε διάστημα ενός μήνα. Το τελευταίο χρονικό διάστημα τα θανατηφόρα ατυχήματα στην ΔΕΗ αυξάνονται, την ίδια ώρα που προωθείται το ξεπούλημα της.

Παραθέτουμε δύο ανακοινώσεις με διαφορετικό όμως ύφος. Η πρώτη είναι από το Σωματείο Ορυχείων – Σταθμών (Σ.Ο.Σ.) ΔΕΗ Μεγαλόπολης. Η δεύτερη που προβληματίζει είναι από το σωματείο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ που αναφέρει «Δυστυχώς, ένας ακόμα εργαζόμενος που ο υπέρμετρος ζήλος και η επαγγελματική ευσυνειδησία του βύθισε στο πένθος την οικογένειά του και την οικογένεια της ΔΕΗ.«, αλλά και «και η νοοτροπία των εργαζόμενων να υπερβάλουν εαυτό και να αψηφούν τους κινδύνους έχουν γίνει οι χειρότερες προϋποθέσεις για την πρόκληση εργατικών ατυχημάτων.».

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ : Το Μεγάλο "Μπλόκο" Της Κοκκινιάς

«Πρώτη στο μόχτο στον αγώνα
και στη θυσία η γειτονιά.
Η Καλογρέζα, η Δραπετσώνα,
Η ματωμένη Κοκκινιά».

Σ. Μαυροειδή - Παπαδάκη1

17 Αυγούστου 1944. Δεν έχει ακόμη χαράξει κι η Κοκκινιά πολιορκείται από γερμανικά στρατεύματα κι από τις ορδές των γερμανοτσολιάδων. Μέσα σε λίγα λεπτά μπλοκαρίστηκαν όλα τα περάσματα που οδηγούσαν προς τον Πειραιά, το Κερατσίνι και το Αιγάλεω, οι δίοδοι δηλαδή απ' όπου θα μπορούσε να διαφύγει κανείς ξεγλιστρώντας στις γύρω περιοχές. Το γεγονός αυτό φανέρωνε πως όλα γίνονταν βάσει ενός στρατιωτικού σχεδίου καλά μελετημένου. Μάλιστα οι εισβολείς - που οι μαρτυρίες τούς υπολογίζουν σε 3.500-4.000 άνδρες - είχαν τόσο πολύ καλά οργανώσει την επιχείρηση που είχαν φέρει μαζί τους ελαφρά μηχανοκίνητα, ακόμη κι ένα μικρό κανόνι2.

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Το Μόνο Σίγουρο Για Το Σεπτέμβρη Είναι Ότι Θα Βρέξει…

Ανακοίνωση της Κλαδικής ένωσης Εκπαίδευσης της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε για τις δηλώσεις του Υπουργείο Παιδείας περί διαγραφών

Βρισκόμαστε στα μέσα Αυγούστου, δηλαδή μέσα ακόμη στην καρδιά του καλοκαιριού κατά την οποία ολοκληρώθηκαν εν είδει τιμωρίας και οι τελευταίες διαλέξεις/εξεταστικές στα ιδρύματα, στα οποία οι φοιτητές/τριες και οι εργαζόμενοι/ες είχαν το θράσος να αγωνιστούν και να απεργήσουν. Είμαστε, βέβαια και αρκετό καιρό μετά το εσωκυβερνητικό καβγαδάκι Μητσοτάκη-Λοβέρδου για το ποιος θα απολύσει τους περισσότερους, αλλά μόνο λίγες μέρες μετά τις δηλώσεις του δεύτερου και τις αντίστοιχες ανακοινώσεις από το Υπουργείο Παιδείας εν όψει της έναρξης της εκπαιδευτικής σεζόν.

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ : Παύλος Αργυριάδης (Καστοριά, 1849 – Παρίσι, 1901) Έλληνας σοσιαλιστής δικηγόρος και εκδότης του 19ου αιώνα, που έζησε και έδρασε στο Παρίσι.

ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ - ΣΠΟΥΔΕΣ

Γεννήθηκε στην Καστοριά 15 Αυγούστου 1849 από εύπορη οικογένεια, σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη και το 1870 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για να σπουδάσει νομικά, όπου απέκτησε ευρύτερη εγκυκλοπαιδική μόρφωση και πολύ σύντομα ήλθε σε επαφή με τους επαναστατικούς κύκλους.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Κατά τη διάρκεια της Κομμούνας του 1871 υπήρξε στέλεχος της Κεντρικής Επανασταιτκής Επιτροπής, διασώθηκε όμως από τις μαζικές εκτελέσεις και τις διώξεις που ακολούθησαν την ήττα της Κομμούνας. Συνδυάζοντας την πολιτική δράση με την δικηγορική ιδιότητα, έγινε πολύ σύντομα γνωστός για την υπεράσπισή του σε διάφορες πολιτικές δίκες, κυρίως αναρχοσυνδικαλιστών αγωνιστών: «στις περισσότερες μεγάλες δίκες, που έγιναν στη Γαλλία, στις οποίες δικάζονταν σοσιαλιστικές και προοδευτικές εφημερίδες, καθώς κι εργάτες και διανοούμενοι για τις ριζοσπαστικές και επαναστατικές τους ιδέες, ο Αργυριάδης πήρε μέρος στερεώνοντας τη φήμη, τόσο του καλού δικηγόρου όσο και του πρωτοπόρου σοσιαλιστή» γράφει γι’ αυτόν ο Γιάννης Κορδάτος.

Παρατηρήσεις Στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο – Raoul Vaneigem

1

Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο αποτελεί ένα διδακτικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο ένα σχέδιο ανθρώπινης πραγμάτωσης γεννά ένα ακόμη πιο απάνθρωπο σύστημα από αυτό που ισχυρίζεται ότι θέλει να καταστρέψει και επιδιώκει ν’ αντικαταστήσει.

2

Aυτό που διαχωρίζει το κάθε άτομο μέσω της αποξένωσης από την ίδια του την ύπαρξη, λειτουργεί καταπιεστικά για το ίδιο αργά ή γρήγορα. Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο περιείχε σε εμβρυακή μορφή την αυτοκρατορία των απίστευτων ψεμμάτων και την κομμουνιστική ιδεoλογία που αποτέλεσε την κρατική αλήθεια, επειδή το πνεύμα της χειραφέτησης που την ενέπνευσε λειτούργησε σαν μία ξεχωριστή μορφή από τη θέληση για ζωή, η οποία παράλληλα επιβεβαιώνεται και ακυρώνεται την ίδια στιγμή καθημερινά.

Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014

Mερικές Kριτικές Σημειώσεις Πάνω Στο Φάντασμα Του Αναρχοσυνδικαλισμού Του Μ.Μπούκτσιν

γράφει ο Νικόλας Ασηθιανάκις

Εισαγωγή:


1. Αφορμή για το παρόν κείμενο στάθηκε το σύγγραμμα του Μάρραιυ Μπούκτσιν (στο εξής για συντομογραφία: Μ.Μ): “Το φάντασμα του Αναρχοσυνδικαλισμού”.
Τόσο στο “φάντασμα του Αναρχοσυνδικαλισμού” (μετάφραση από την ομάδα του Eagainst), όσο και στο πόνημα του “Οι Ισπανοί Αναρχικοί τα ηρωικά χρόνια”, δεν ασκεί απλά κριτική στα λάθη των Αναρχοσυνδικαλιστών της CNT,αλλά έχει από επιλογή ξεκάθαρη αντι-Αναρχοσυνδικαλιστική θεώρηση.

Ο Μ.Μ θεωρεί μάλιστα τον Αναρχοσυνδικαλισμό “παρωχημένο”, καθώς σύμφωνα με τη δική του οπτική, η εργατική τάξη δεν είναι η μοναδική ριζοσπαστική δύναμη. Με λίγα λόγια το μοναδικό επαναστατικό υποκείμενο.

Ανταπόκριση Από Την Συγκέντρωση Για Τον Ένα Χρόνο Δολοφονίας Του Θ. Καναούτη

...Ήταν γύρω στα 200 άτομα φίλοι και σύντροφοι στην σημερινή συγκέντρωση...από τις 18.00 μαζεύτηκε ο κόσμος αρχικά στην Πλατεία Δημαρχείου Περιστερίου...οι FENTAGIN να γράφουν με σπρέυ το πανό τους που το κρέμασαν στην πλατεία...όλοι και όλες να προσπαθούν να βρουν σκιά μιας και η θερμοκρασία είχε 37 βαθμούς...κάποιοι σύντροφοι να γράφουν συνθήματα στους τοίχους...μερικά περιπολικά να κυκλοφορούν...κατά τις 18.45 κατηφόρισαν όλοι και όλες στο σημείο δολοφονίας του Θανάση Καναούτη...έκλεισε το ένα ρεύμα κυκλοφορίας...αρκετοί νέοι δεν έλειπαν και οι μεγαλύτεροι...σε πηγαδάκια που μυριστήκαμε προγραμματίζετε πορεία στις αρχές Σεπτέμβρη...ήταν μια συγκέντρωση μνήμης και αγώνα...οι αφίσες της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗΣ ΦΡΑΞΙΑΣ και του ΠΑΝΘΗΡΑΣ *29 εκεί γύρω, όπως και 2-3 πανό....ΟΛΑ ΣΥΕΧΙΖΟΝΤΑΙ...ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ...


ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΦΡΑΞΙΑ

/από ελευθεριακό δρομέα

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ


Ένας χρόνος ( Τρίτη 13-8-2013) πέρασε από την δολοφονία του 19χρονου Καναούτη Θανάση ο οποίος «σπρωγμένος» από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους οδηγήθηκε στην ανοικτή πόρτα του θανάτου.

Αιτία της «εκτέλεσης» του η μη ακύρωση του εισιτηρίου αξίας 1.20 ευρώ και η εμπλοκή με τον ελεγκτή επιφορτισμένου με τον έλεγχο και κυνηγώντας ένα αναξιοπρεπές πριμ Ο έλεγχος ήταν πάντα η ουσία του κρατισμού. Αν στη δεκαετία του ΄30 ο ναζιστικός κομπασμός «κανένας δεν έχει ιδιωτική ζωή στη Γερμανία» ήταν υπερβολή στο σύγχρονο ολοκληρωτικό κράτος είναι κοινοτοπία. 

Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ : Καρλ Λίμπκνεχτ 1871 – 1919

Ο Εχθρός Βρίσκεται Στην Ίδια Μας Τη Χώρα
Γερμανός πολιτικός και δικηγόρος. Συνιδρυτής με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ της Ένωσης Σπάρτακος (Spartakusbund στα γερμανικά), της αριστερής ριζοσπαστικής πολιτικής οργάνωσης που μετεξελίχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας. Είναι γνωστός για την αντίθεσή του στη συμμετοχή της Γερμανίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τον ρόλο του στην Εξέγερση των Σπαρτακιστών τον Ιανουάριο 1919.

Ο Καρλ Λίμπκνεχτ (Karl Liebknecht) γεννήθηκε στη Λειψία στις 13 Αυγούστου 1871. Ήταν γιος του Βίλχελμ Λίμπκνεχτ, ιδρυτικού μέλους του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Γερμανίας (από το 1891 Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας) και της δεύτερης συζύγου του Ναταλίε Ρεχ. Με την οικονομική βοήθεια του κόμματος σπούδασε νομικά και πολιτική οικονομία στα Πανεπιστήμια Λειψίας και Βερολίνου. Τη διετία 1893-1894 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία και το 1900 άνοιξε δικηγορικό γραφείο στο Βερολίνο, μαζί με τον αδελφό του Τέοντορ. Την ίδια χρονιά έγινε μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και παντρεύτηκε τη Γιούλια Παραντίς, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ Για Την Δολοφονία Του Θ. Καναούτη

Ένα χρόνο μετά...

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Ένας χρόνος πέρασε από τη δολοφονία του 19χρονου παλικαριού Θανάση Καναούτη για ένα εισιτήριο του τρόλεϊ. Τόσο κοστολογήθηκαν η ζωή και τα όνειρα ενός νέου ανθρώπου, που θα είχε όλο το μέλλον μπροστά του, αν δεν είχε διαπράξει ένα φοβερό, ασυγχώρητο έγκλημα: αν δεν ήταν φτωχός και άνεργος! Αυτή ήταν η πραγματική αιτία της δολοφονίας του από ένα ανθρωποφάγο σύστημα που καθημερινά βυθίζει στην ανέχεια, στην απόγνωση και στην εξαθλίωση έναν ολόκληρο λαό. Ένα χρόνο μετά οι υπαίτιοι του θανάτου του κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ οι ελεγκτές-κεφαλοκυνηγοί συνεχίζουν με αμείωτη ένταση την εισπρακτική τους δράση ενάντια στη φτωχή πλειονότητα ντόπιων και μεταναστών που αδυνατούν να πληρώσουν ακόμη και ένα εισιτήριο.

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

Συγκέντρωση Με Αφορμή Από Τον 1 Χρόνο Από Την Δολοφονία Του Θ. Καναούτη

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 13/8/2014  Στις 18.00 μ.μ. Στην Πλατεία Δημαρχείας του Περιστερίου

Την Τρίτη 13 Αυγούστου του 2013, Ο Θανάσης, ένας 19χρονος Περιστεριώτης, 

βρίσκεται πεταμένος

από το τρόλεϊ στο δρόμο χτυπημένος θανάσιμα… Λίγο πριν είχε δεχτεί τη βία του 

κεφαλοκυνηγού ελεγκτή και του οδηγού “που ασκούσαν με ζήλο το καθήκον τους”…

 Ο 
λόγος του τραμπουκισμού ήταν ότι ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ. Πλήρωσε με 

την ζωή του.

1 χρόνο μετά όσοι και όσες δεν ξεχάσαμε τον Θανάση συγκεντρωνόμαστε στον 

σταθμό του

Μετρό στο Περιστέρι λίγα μέτρα απο το σημείο όπου κατέληξε ο φίλος μας.

Διοργανωτές : Αντιφα Αναρχρια


* Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΦΡΑΞΙΑ θα δώσει το Παρών.......

Οι «Λιμοκοντόροι» Και Οι Πυλώνες Της «Ενημέρωσης»

Γράφει ο kokkiniotis

Διαβάσαμε το κύριο άρθρο του χθεσινού ΒΗΜΑτος, που υπογράφει ο εκδότης του Σταύρος Ψυχάρης:

ΟΙ ΛΙΜΟΚΟΝΤΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Ψυχάρης Σταύρος Π.

Το περιστατικό είναι αληθινό και συνέβη πριν από περίπου πενήντα χρόνια. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας, παρακολουθούσε έκπληκτος το παραλήρημα ενός «εκδότη» μιας, συνήθως εβδομαδιαίας, «οικονομικής εφημερίδας». Απαιτούσε ο εν λόγω… «λειτουργός του Τύπου» διαφημιστικές καταχωρίσεις της τράπεζας για το λαθρόβιο έντυπό του.

Άλλο Μίλτος κι άλλο Μίλτον…

του Νίκου Κ.*

Αξημέρωτα ακόμη κι ο Μίλτος παλεύει, ως συνήθως, να ανοίξει αυτό το ξεχαρβαλωμένο ντουλάπι της κουζίνας, εκεί που αποθηκεύει τα σύνεργα για τον πρωινό ελληνικό. Φτύνει ένα γαμοσταυρίδι και με μια απότομη κίνηση καταφέρνει να ξεφρακάρει το πορτάκι και να φτάσει επιτέλους σε καφέ, ζάχαρη και γκαζάκι.

Πάνε ήδη οκτώ μήνες στην ανεργία αλλά το χούι του πρωινού ξυπνήματος δε λέει να κοπεί. Πώς να κοπεί άλλωστε ύστερα από δεκαπέντε συναπτά έτη στην πρωινή βάρδια του εργοστασίου παραγωγής και τυποποίησης αλλαντικών HAM-farm , στα βορειανατολικά της Αττικής.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ : Νίκος Κοκοβλής 1920 – 2012

Παλαίμαχος αγωνιστής της Αριστεράς και μία από τις πιο τραγικές μορφές της εμφυλιοπολεμικής Ελλάδας, που βίωσε τη διάψευση των οραμάτων του, ζώντας ως πολιτικός πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση.

Ο Νίκος Κοκοβλής γεννήθηκε στη Μικρά Ασία το 1920 και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922) εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στα Χανιά. Η γερμανική κατοχή τον βρήκε φοιτητή της Ανωτάτης Εμπορικής στην Αθήνα. Από την πρώτη στιγμή συμμετείχε στους φοιτητικούς πυρήνες της Αντίστασης.

Σάββατο 9 Αυγούστου 2014

Το Φάντασμα του Αναρχοσυνδικαλισμού (μέρος δεύτερο)

του Murray Bookchin

μετάφραση από eagainst.com/μεταφραστική ομάδα

Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο μέρος του κειμένου εδώ

Εργάτες και Πολίτες

Τι θεωρούσαν, τελικά, οι αναρχοσυνδικαλιστές ως «προλεταριάτο», πέρα από αυτούς που ηταν σε θέση να συμπεριλάβουν στα συνδικάτα όπως οι «εργάτες γης» (κάτι το οποίο η CGT δεν έκανε και η CNT παραμέλησε σοβαρά στα τέλη της δεκαετίας του 20 και στις αρχές του 30);

Αφίσα Της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗΣ ΦΡΑΞΙΑΣ Για Τον Ένα Χρόνο Από Την Δολοφονία Του Θανάση Καναούτη

...ένας χρόνος από τη δολοφονία του Θανάση Καναούτη...




ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ

ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Ελευθεριακή Φράξια
eleytheriakifraxia.blogspot.com 

ΠΑΝΘΗΡΑΣ *29
wwwpanthiras29.blogspot.com

Κείμενο Της Πόλας Ρούπα Με Αφορμή Τη Σύλληψη Του Νίκου Μαζιώτη

Στις 16 Ιουνίου ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, πέφτει αιμόφυρτος από σφαίρα μπάτσου, ύστερα από λυσσαλέα καταδίωξη που εξαπέλυσαν τα ένοπλα σκυλιά του καθεστώτος. Ο σύντροφος δίνει τη μάχη του ενάντια στους μπάτσους που τον κυνηγούσαν. Ο κρατικός μηχανισμός σύσσωμος πανηγυρίζει για τη σύλληψη του “υπ αριθμόν 1 καταζητούμενου” στη χώρα. Το ίδιο και ο εγκληματίας και πραγματικός αρχιτρομοκράτης Σαμαράς που με την κυβέρνησή του πήρε τα ηνία από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις στην εκστρατεία της μεγαλύτερης κοινωνικής γενοκτονίας που έχει γίνει στη χώρα σε καιρό “ειρήνης”. Ο Σαμαράς χρησιμοποιεί τη σύλληψη του Μαζιώτη ως εργαλείο για την σταθεροποίηση της παραπαίουσας κυβέρνησής του, για την στήριξη ενός πολιτικού και οικονομικού καθεστώτος με σαθρά θεμέλια, που έχει εδώ και χρόνια απαξιωθεί στις κοινωνικές συνειδήσεις.

Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

Το Φάντασμα Tου Αναρχοσυνδικαλισμού (μέρος πρώτο)

του Murray Bookchin

μετάφραση από Eagainst.com και Στέλλα Μπρένθις

Μια από τις πιο επίμονες ανθρώπινες αδυναμίες είναι η τάση των ατόμων και των ομάδων να γυρνούν πίσω, στις εποχές μιας τρομερά κατακερματισμένης πραγματικότητας, σε ξεπερασμένες, ακόμη και αρχαϊκές ιδεολογίες για μια αίσθηση συνέχειας και ασφάλειας. Σήμερα αυτό το βρίσκουμε όχι μόνο στη Δεξιά, όπου οι άνθρωποι επικαλούνται τα φαντάσματα του ναζισμού και θανατηφόρες μορφές ενός εμπόλεμου εθνικισμού, αλλά και στην «αριστερά» (ό,τι κι αν σημαίνει πια αυτή τη λέξη), όπου πολλοί επικαλούνται τα δικά τους φαντάσματα, είτε αυτά είναι η λατρεία Νεολιθικών θεοτήτων που γιορτάζονται από πολλές φεμινιστικές και οικολογικές σέxτες είτε το αντι-πολιτισμικό κλίμα που υφίσταται μεταξύ των νέων της μεσαίας τάξης σε όλο τον αγγλόφωνο κόσμο.

Κάλεσμα Για Ανεξάρτητη Συγκέντρωση Και Διαδήλωση Στη ΔΕΘ

Η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατώνκαλεί σε σύσκεψη, την Δευτέρα 25 Αυγούστου στις 7 μ.μ στο Πολυτεχνείο, πολιτικές και εργατικές συλλογικότητες, σωματεία και κάθε εργαζόμενο και άνεργο, για την οργάνωση της ανεξάρτητης συγκέντρωσης και πορείας, στην ΔΕΘ 6 Σεπτέμβρη, από την γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

«Ρόζα»

του Αρλεκίνου Κόκκινου*

Διαβάζοντας το οπισθόφυλλο από το μυθιστόρημα «Ρόζα» του Jonathan Rabb (εκδόσεις Πόλις) οι προσδοκίες που σου δημιουργούνται είναι μεγάλες: Στην Γερμανία τον Νοέμβρη του 1919 η εξέγερση των Σπαρτακιστών ηττάται, μια σειρά από κατακρεουργημένα πτώματα γυναικών βάζουν σε μπελάδες των αστυνόμο Χόφνερ. Όταν ανάμεσα στα πτώματα των όμοια σημαδεμένων γυναικών βρεθεί και το πτώμα της Ρόζας Λούξεμπουργκ στα πόδια του Χόφνερ θα μπλεχτεί η Πολιτική Αστυνομία, η κυβέρνηση των Σοσιαλδημοκρατών και οι πρόδρομοι του Ναζιστικού Κόμματος και οι κρυφοί του υποστηριχτές. Από την άλλη αναπάντεχοι και μυστηριώδεις σύμμαχοι θα βρεθούν στο πλευρό του Χόφνερ

Γκυ Ντεμπόρ – In girum imus nocte et consumimur igni/ ταινία / βιβλίο

                          

Συγγραφέας: Γκυ Ντεμπόρ

Τίτλος: In girum imus nocte et consumimur igni/Kάνουμε κύκλους μέσα στη νύχτα κι η φωτιά μας καταβροχθίζει

Ζωή
Ο Γκυ Ντεμπόρ γεννήθηκε στο Παρίσι, στις 28 Δεκεμβρίου του 1931. Σκηνοθέτης πρωτοποριακών ταινιών, συγγραφέας ρηξικέλευθεων θεωρητικών και αυτοβιογραφικών έργων, ιδρυτής της Λετριστικής Διεθνούς, το 1952, και της Καταστασιακής Διεθνούς, το 1957, ο Ντεμπόρ άφησε ένα ανεξίτηλο στίγμα στη σύγχρονη εποχή. Προετοίμασε τις ταραχές του Μάη του ’68, στις οποίες και συμμετείχε ενεργά. Η Κοινωνία του Θεάματος (1967) θεωρείται το κορυφαίο έργο κοινωνικής κριτικής μετά το Κεφάλαιο του Καρλ Μαρξ, ενώ τα κείμενα In girum… και Πανηγυρικός (1989) συγκαταλέγονται πλέον στα αριστουργήματα της τέχνης του λόγου. Στις 30 Νοεμβρίου του 1994, ο Ντεμπόρ θέτει τέρμα στη ζωή του. Ο θάνατός του είχε κάτι τόσο θαυμαστό που δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαίος.

In girum…
Σύγγραμμα αυτοβιογραφικό, βιβλίο αιχμηρής κοινωνικής κριτικής, αλλά και κινηματογραφική ταινία, το έργο αυτό συνταράσσει με την πρωτοτυπία και την αυστηρότητά του, την κρυστάλλινη διαύγεια και τον βαθύ λυρισμό του. Είναι συνάμα ένα ερωτικό αφήγημα, ένα γουέστερν, ένα ελεγείο για την παρέλευση του χρόνου, μια ιστορική μαρτυρία, ένα ντοκιμαντέρ για το πώς ετοιμάζονται και ξεσπάνε οι επαναστάσεις. Αφηγείται την ιστορία μιας παρέας παράτολμων παριών που έζησαν στο Παρίσι, στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και που θέλησαν να θέσουν την Επανάσταση στην υπηρεσία της Ποίησης. Προεξάρχουσα μορφή της παρέας εκείνης ήταν ο ίδιος ο Ντεμπόρ, και στο In girum imus nocte et consumimur igni, ένα λατινικό καρκινικό επίγραμμα που σημαίνει «περιπλανιόμαστε μες στη νύχτα και μας κατατρώγει η φωτιά», παρουσιάζει τον ίδιο του τον υποδειγματικό βίο.

Στυλ
Γραμμένο με έναν τόνο αγέρωχης αταραξίας, με μια διάθεση άρνησης της υπάρχουσας ατιμίας και κατάφασης στον ευδαίμονα και περιπετειώδη βίο, το In girum…αντλεί από τις πιο όμορφες στιγμές του μπαρόκ, του λεγόμενου «μαύρου» ρομαντισμού, αλλά και της αρνητικής διαλεκτικής του Χέγκελ και του Μαρξ. Ο Ντεμπόρ ασκεί κριτική, δριμύτατη, στα δεινά της εποχής του, και συνάμα πλέκει το εγκώμιο του εαυτού του και των ομοίων του. Παρουσιάζει την κοινωνία διαιρεμένη σε δύο στρατόπεδα και την πολιτική σαν μια περίτεχνη παρτίδα σκάκι. Κι ακόμα, φιλοσοφεί με συστηματική ακρίβεια για την ουσία του χρόνου, για τις χαρές του έρωτα και της φιλίας, για την ένταση και την ωραιότητα της περιπέτειας της άρνησης, σε αντίθεση με την ατονία, την παθητικότητα και την ασχήμια που χαρακτηρίζουν την άρνηση της περιπέτειας.

Ένα απόσπασμα
«Στο μέρος αυτό, ο εξτρεμισμός είχε κηρύξει την ανεξαρτησία του από κάθε συγκεκριμένη ‘υπόθεση’ και είχε υπερήφανα χειραφετηθεί από κάθε πρόγραμμα. Μια κοινωνία που κλονιζόταν αλλά χωρίς ακόμη να το ξέρει, γιατί παντού αλλού οι παλιοί κανόνες ήσαν ακόμη σεβαστοί, είχε αφήσει προς στιγμήν το πεδίο ελεύθερο σε αυτό που σχεδόν πάντα απωθείται κι όμως ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει: την αμετανόητη αλητεία, το άλας της γης, ανθρώπους ειλικρινά έτοιμους να βάλουν φωτιά στον κόσμο για να έχει περισσότερη λάμψη… Όλοι ήσαν περήφανοι που είχαν αντέξει σε μια τόσο μεγαλόπρεπα καταστροφική πρόκληση. Και πράγματι είμαι σίγουρος πως κανείς από όσους πέρασαν από εκεί δεν απέκτησε ποτέ την παραμικρή καθωσπρέπει φήμη στον κόσμο»
[In girum, σ. 51, 52 & 58]

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Βιβλίο Από Τις Εκδόσεις Συναδέλφων «Φονιάδες Μπάτσων»

του Αρλεκίνου Κόκκινου*

Με την έκδοση του «Φονιάδες Μπάτσων» οι εκδόσεις των συναδέλφων έρχονται να αποκαταστήσουν μια μεγάλη αδικία απέναντι στον μαιτρ του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος (νεοπολάρ) Φρεντερίκ Α. Φαζαρίνη του οποίου κανένα έργο δεν είχε εκδοθεί στα Ελληνικά.

Όσες και όσοι λοιπόν αγαπήσατε συγγραφείς όπως ο Μανσέτ («τι λούκι», «νέδα») και ο Ιζζό ( «το τσούρμο» «ο ήλιος των μελλοθανάτων» ετοιμαστείτε να απολαύσετε ένα τραχύ μα και σουρεαλιστικό δημιούργημα.

Μηδενιστές φονιάδες μπάτσων, ένας μπάτσος σε υπαρξιακή κρίση, ένας παλαίμαχος του Ισπανικού Εμφυλίου με την cnt-fai...

Ο Παντοβάνι είναι ένας μπάτσος σε σύγχυση, το «γιατί είναι μπάτσος» είναι ένα ερώτημα που βασανίζει συνεχώς τον ίδιο και τους γύρω του . Παρολά αυτά στην πορεία προκύπτουν ένα σορό λόγοι να παραμείνει μπάτσος μέχρι το οριστικό τέλος...

Ο Φαζαντρί πήρε ενεργό μέρος στον Μάη του '68, στρατεύτηκε στην επαναστατική αριστερά μέσα τις «Επιτροπές Βιετ-ναμ» και αργότερα στην «Προλεταριακή Αριστερά »και την «Κόκκινη Αλληλοβοήθεια» .

Καλά διαβάσματα στις παραλίες...

*το κείμενο είναι συντρόφου για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΦΡΑΞΙΑ

Σάββατο 2 Αυγούστου 2014

Πίσσα Και Πούπουλα Στους Φασίστες

Χθες, Παρασκευή 1η Αυγούστου, γύρω στα 100 φασιστοειδή της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν στην κατάληψη της έπαυλης Κούβελου στο Μαρούσι.

Η επίθεση έγινε μετά από προγραμματισμένη μοτοπορεία των νεοναζιστών, οι σύντροφοι και οι φίλοι που βρίσκονταν στην κατάληψη απόκρουσαν την επίθεση, όμως τραυματιστήκανε μερικοί σύντροφοι.

Σε μια περίοδο που η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, η επίθεση των αφεντικών απέναντι στους εργαζόμενους οξύνεται, τα νεοναζιστικά κατάλοιπα που είναι το μακρύ χέρι του κεφαλαίου και του κράτους θέλουν να επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους.

Η αντίσταση μας είναι δεδομένη απέναντι στο κεφάλαιο, κράτος και νεοναζί που πάνε χέρι - χέρι που στόχο έχουν να κάμψουν οποιαδήποτε αντίδραση στην αντικοινωνική - αντιεργατική πολιτική ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Δεν θα ανεχτούμε οποιαδήποτε επίθεση ακόμα και στα αστικά δικαιώματα μας. Αντιστεκόμαστε στην πολτική του κεφαλαίου και κράτους. 

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Κούβελου και σε οποιοδήποτε δέχεται επίθεση από τα νεοναζιστικά σκουλήκια.

ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ......ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ........

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΦΡΑΞΙΑ

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Για Τον Άξελ Κισιλόφ, Υπουργό Οικονομικών Της Αργεντινής

του Κ. Λαπαβίτσα

Μέ όλα αυτά που γίνονται στην Αργεντινή θα ήταν ίσως χρήσιμο διαβαζόταν ξανά ένα κείμενο που έγραψα στις 5/1/2014 σχετικά με τον Άξελ Κισιλόφ, τον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο μάτι του κυκλώνα. Παρά τους μήνες που πέρασαν, το κείμενο δεν έχασε, μπορεί μάλιστα και να κέρδισε, σε αμεσότητα. Όσο για τον Κισιλόφ, η πορεία πολλών υπερχρεωμένων χωρών στο εγγύς μέλλον θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις που αυτός και φυσικά η Κριστίνα Φερνάντες θα πάρουν το επόμενο διάστημα. Οψόμεθα.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 1/8/14 : Αντόνιο Νέγκρι 1933 -

Ο Αντόνιο Νέγκρι (γνωστός και ως Toni Negri, γεννημένος στην Πάδοβα, 1 Αυγούστου 1933 είναι Ιταλός συγγραφέας, καθηγητής και πολιτικός επιστήμονας. Είναι ο σπουδαιότερος θεωρητικός του ρεύματος της Αυτονομίας που κυριάρχησε στη ριζοσπαστική ιταλική αριστερά τη δεκαετία του 70. Υπήρξε καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Πάδοβα και ήταν ένας από τους ιδρυτές του εργατιστικού κινήματος στην Ιταλία. Τα γραμμένα από κοινού με τον Michael Hardt έργα του "Αυτοκρατορία" και "Πλήθος", έχουν μεγάλο θεωρητικό και πολιτικό ενδιαφέρον σαν ανάλυση των κοινωνικών κινημάτων της εποχής μας.