Χθες το πρωί 24 Απρίλη έφυγε από την ζωή η ΣΥΛΒΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ. ΣΥΝ - ΙΔΡΥΤΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΕΚΔΟΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ «ΔΙΕΘΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.
Η Σύλβια νοσηλευότανε από τις 23 Απρίλη στον Ευαγγελισμό με βαρύ εγκεφαλικό.
Κείμενο του Κ. Σβώλη για την Σύλβια.....
Tην Σύλβια την γνώρισα πριν αρχίσω να διαβάζω τα βιβλία της Διεθνής Βιβλιοθήκης, ήταν πελάτισσα στο κορνιζάδικο του πατέρα μου στην Χ. Τρικούπη, τότε που Η Διεθνής Βιβλιοθήκη στεγαζόταν ακόμα στο ημιυπόγειο της Διδότου. Μ' έστελνε λοιπών ο πατέρας μου να της παραδώσω τις αφίσες που μας έφερνε κατά καιρούς να κορνιζάρουμε στο μαγαζί. Ήταν μια εντυπωσιακή γυναίκα και μέχρι να βγάλει τα λεφτά να με πληρώσει πότε χάζευα αυτή και πότε τα βιβλία. Λίγο αργότερα, που άρχισα τις πολιτικές μου αναζητήσεις δεν άργησα να ανακαλύψω τις εκδόσεις της Διεθνής Βιβλιοθήκης ανάμεσα στα βιβλία του μεγάλου αδερφού μου. «Η άγνωστη επανάσταση» του Βολίν, «η κομμούνα της Κρονστάνδης», «η ιστορία της Αναρχίας», «πόλεμος κατά του πολέμου», «η οικολογία της ελευθερίας»- και η πρώτη επαφή με τον Μπούκσιν-, «προσκύνημα στην Καταλονία», «Μπολσεβίκοι και εργατικός έλεγχος», «από την άγρια απεργία στην γενικευμένη αυτοδιεύθυνση», «κοινωνικός πόλεμος στην Πορτογαλία» . Μα πιο πολύ με συνάρπασαν τα βιβλία για την επανάσταση του Σπάρτακου και τον συβμουλιακό κομμουνισμό: «Απεργία», «Σπάρτακος», που μου αποκάλυψαν μια μεγάλη μορφή του κομμουνιστικού κινήματος την Ρόζα Λούξεμπουργκ. Συνέχισα να διαβάζω το έργο της για να το ολοκληρώσω με το «Συσσώρευση του κεφαλαίου», πάλι από τις εκδόσεις Διεθνής Βιβλιοθήκης, με αφορμή το βιβλίο της Σύλβια Φρεντερίτζη «ο Κάλιμπαν και η μάγισσα», το οποίο επανέφερε μια την ιδέα της διαρκούς πρωταρχικής συσσώρευσης την οποία κατά κατά κάποιο τρόπο πρώτο- επεξεργάζεται η Λούξεμπουργκ σε αυτό το βιβλίο. Πάλι ξέφυγα... μα πως να μιλήσεις για την Σύλβια χωρίς να μιλήσεις για βιβλία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου