Κάτω Τα Χέρια Από Τις Καταλήψεις Στέγασης Προσφύγων – Η Αλληλεγγύη Θα Νικήσει!

«Η Ιστορία κατευθύνεται από δυο μόνο αρχές. Το Κράτος και την κοινωνική επανάσταση, την επανάσταση και την αντεπανάσταση, που δεν πρόκειται ποτέ να φιλιώσουν αλλά έχουν εμπλακεί σε έναν αγώνα μέχρι θανάτου. Το Κράτος είναι το έγκλημα. Το μικρότερο και το λιγότερο επιθετικό Κράτος είναι εγκληματικό ακόμα και στα όνειρά του…»

Αλμπέρ Καμύ

Οι αντιπροσφυγικές και ρατσιστικές πολιτικές της ελληνικής κυβέρνησης, οι οποίες εφαρμόζονται με συστηματικότητα τον τελευταίο ένα χρόνο, αφού επέβαλλαν στους πρόσφυγες τον εγκλεισμό τους σε κέντρα κράτησης στράφηκαν τελικά ενάντια και στον έτερο αντικειμενικό αντίπαλό τους: τον κόσμο της αλληλεγγύης, τον κόσμο που αντιστέκεται στην ξενοφοβία και τους ψεύτικους διαχωρισμούς και προτάσσει την ενότητα των ντόπιων και προσφύγων εργατών και εργατριών.

Το πρωί της Τετάρτης (27/7) πραγματοποιήθηκε βίαιη εκκένωση τριών καταλήψεων στέγασης προσφύγων στη Θεσσαλονίκη (Ορφανοτροφείου, Λεωφόρου Νίκης και Hurriya). Οι μπάτσοι που είχαν την τιμή να συμμετέχουν σε αυτή την επιχείρηση μάλιστα, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να πετάξουν δακρυγόνα και κρότου λάμψης σε κτίρια στα οποία στεγάζονται οικογένειες με ανήλικα παιδιά. Η εξέλιξη αυτή έρχεται να προστεθεί στη προ ολίγων ημερών βίαιη εκκένωση της Πέτρινης Αποθήκης στο Πειραιά η οποία μάλιστα συμπεριλάμβανε και χρήση γερανών που σήκωσαν τις σκηνές στις οποίες διέμεναν προσφυγικές οικογένειες και μάλιστα πριν καν οι τελευταίες προλάβουν να βγουν από αυτές.

Το αυταρχικό παραλήρημα της κυβέρνησης πασπαλίστηκε μέσα στην ημέρα και με μια εσάνς σουρεαλισμού καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω ανακοίνωσής του φρόντισε να μας πληροφορήσει πως διαφωνεί με την εκκένωση των τριών καταλήψεων που η κυβέρνησή του υλοποίησε. Ανεξάρτητα από την μπουρδολογία της κυβέρνησης ωστόσο και τις γελοιότητές της που επιχειρούν να στρογγυλέψουν τις βάρβαρες και απάνθρωπες πολιτικές της, η πραγματικότητα δεν είναι περίπλοκη. Αντίθετα, είναι απλή και ξεκάθαρη και μόνο αφελείς δεν θα μπορούσαν να την δουν: η εξουσία και ο κόσμος των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων είναι δύο αντίπαλα στρατόπεδα που βρίσκονται σε έναν διαρκή πόλεμο. Και οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον των προσφύγων και του κινήματος αλληλεγγύης δεν είναι η έναρξη αλλά η αναβάθμιση αυτού του πολέμου. Είναι η προέκταση της ευρωτούρκικης συμφωνίας και των άθλιων στρατοπέδων «φιλοξενίας», που πλέον είναι γενικώς παραδεκτό πως αποτελούν χώρους ακατάλληλους για την διαβίωση ανθρώπων.

Αν οι κυβερνώντες πιστεύουν πως το κίνημα αλληλεγγύης θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια απέναντι σε αυτή την επίθεση ή πως θα «σβήσει» αφήνοντας τους πρόσφυγες έρμαια των ρατσιστικών πολιτικών τους, ας αλλάξουν πλευρό. Τον τελευταίο ένα χρόνο το κίνημα αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες έχει δομήσει μια τεράστια κοινωνική αγκαλιά συνύπαρξης και συντροφικότητας και έχει φιμώσει μέσα από την δράση του και την επιμονή του κάθε φασιστική φωνή που θα επιχειρούσε να εκμεταλλευτεί την συγκυρία για να σπείρει το δηλητήριό της μέσα στην κοινωνία. Έχει κάνει πράξη τους κοινούς αγώνες ντόπιων και προσφύγων, έχει αποδείξει μέσα από την δραστηριότητά του πως οι πρόσφυγες μπορούν και πρέπει να μένουν μέσα στις πόλεις, να συναναστρέφονται με την υπόλοιπη κοινωνία, να είναι ορατοί και να ζουν αξιοπρεπώς. Και η κρατική καταστολή δεν πρόκειται να βάλει τέλος σε αυτή την κοινωνική και αλληλέγγυα διαδικασία.

Το κίνημα καταλήψεων στέγης για πρόσφυγες που διευρύνεται με καλπάζοντες ρυθμούς και συγκροτεί έναν μαζικό πόλο αλληλεγγύης στον αντίποδα της απανθρωπιάς των στρατοπέδων δεν είναι απλά μια συνθήκη αμήχανης αντίφασης σε σχέση με τις αντιπροσφυγικές πολιτικές της κυβέρνησης αλλά κάτι πολύ παραπάνω: είναι ένα ρεύμα εξ’ αντικειμένου ανταγωνιστικό και εχθρικό με αυτές τις πολιτικές και οι εκκενώσεις των τριών καταλήψεων της Θεσσαλονίκης φανερώνουν περίτρανα αυτή την πραγματικότητα. Η «λεπτομέρεια» δε πως το κτίριο του Ορφανοτροφείου αφού εκκενώθηκε στην συνέχεια γκρεμίστηκε για να το εκμεταλλευτεί η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης είναι ενδεικτικό της ηθικής της (κάθε) εξουσίας: οι εκκλησιαστικές μπίζνες και τα νταραβέρια τους με το κράτος είναι προφανώς πολύ σημαντικότερα από την αξιοπρεπή διαβίωση των προσφύγων.

Οι εργατικές συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται γύρω από το προσφυγικό ζήτημα, οι τοπικές πρωτοβουλίες που επιχειρούν την διασύνδεσή τους με τους πρόσφυγες των στρατοπέδων, οι αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές οργανώσεις και οι καταλήψεις στέγης προσφύγων, κάθε μικρή και μεγάλη κίνηση αλληλεγγύης, σήμερα πρέπει να απαντήσουν επιθετικά στις κινήσεις της κυβέρνησης. Πρέπει να συντονίστουν και να οργανωθούν από κοινού, να αντιπαρατάξουν την συλλογική δύναμη της εργατικής τάξης στον αυταρχισμό της εξουσίας, να στείλουν τον ρατσισμό και την ξενοφοβία στα σκουπίδια της Ιστορίας.

Οι καταλήψεις προσφύγων θα πολλαπλασιαστούν. Τα κέντρα κράτησης θα κλείσουν.

-ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ.

-ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ.

-ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ.

-ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.