Η αλυσίδα πολιτισμού της εκμετάλλευσης Ιανός μας έχει απασχολήσει απόπαλιά. Εκατοντάδες εργαζόμενοι έχουν περάσει από εκεί, αλλά ελάχιστοι έμειναν. Άλλοι εκδιώχθηκαν και άλλοι αναγκάστηκαν σε παραίτηση γιατί δεν άντεχαν τα εξαντλητικά ωράρια και τους ολοένα και πιο εντατικούς ρυθμούς.
Η επιχείρηση έχει βρεθεί στα δικαστήρια έπειτα από αγωγή εργαζόμενου.
Παρουσιάζεται ως αλυσίδα πολιτισμού και προώθησης του βιβλίου, ενώ από πίσω κρύβονται τα κάτεργα της εποχής. Στον Ιανό κάθε λάθος κοστίζει με πρόστιμο και ακόμα και η περιττή χρησιμοποίηση του ασανσέρ μπορεί να σε οδηγήσει σε μείωση μισθού. Εκμεταλλευόμενοι μάλιστα την οικονομική κρίση (για τους άλλους) και την τρομακτική ανεργία θωρακίζουν λιθαράκι - λιθαράκι
το κάστρο της αυθαιρεσίας και του εκβιασμού. Η κρίση αποτελεί και γι’ αυτή την επιχείρηση τη χρυσή ευκαιρία για πετσόκομμα των εργατικών δικαιωμάτων (κοινώς για να μας κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη).
Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση εξαιτίας της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και της δίωξης συνδικαλιστών καλεί σε:
Μποϊκοτάζ στον Ιανό
προκειμένου να λειτουργήσει ως μέσο πίεσης για την εργοδοσία και ως μέσο παραδειγματισμού για τα υπόλοιπα αφεντικά.
Αν ο διπλοπρόσωπος θεός Ιανός στη ρωμαϊκή μυθολογία αντιπροσώπευε το κάθε ξεκίνημα και τη μετάβαση από τον πρωτογονισμό στον πολιτισμό, για μας η επιχείρηση Ιανός αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη εργοδοτική επίθεση και αυθαιρεσία αλλά και την ανάγκη για το ξεκίνημα μιας εργατικής αντεπίθεσης.
Αφού δε μας σέβονται, καλύτερα να μας φοβούνται!
Γυρνώντας στο 2011 και επιστρέφοντας στο 2014, αυτή τη φορά με απολύσεις
Την Κυριακή 19/06/2011 εργάστηκαν στον Ιανό Θεσσαλονίκης 20 υπάλληλοι, χωρίς όμως και πάλι να πληρωθούν τις νόμιμες προσαυξήσεις. Ένας από τους εργαζόμενους ο οποίος αντιπρόεδρος του σωματείου υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου νομού Θεσσαλονίκης διαμαρτυρήθηκε και κατήγγειλε το γεγονός στην επιθεώρηση εργασίας. Η επιχείρηση αναγκάστηκε τότε να καταβάλλει το ποσό, αλλά στοχοποίησε το συνάδελφο και ξεκίνησε την προσπάθεια να τον απομακρύνει και να εκδικηθεί και αυτόν και τα υπόλοιπα μέλη του σωματείου (είχε ζητήσει από άλλες συνεργαζόμενες εταιρίες να μην στέλνουν στο κατάστημα συγκεκριμένους εργαζόμενους, που αγωνίζονταν με το σωματείο).
Η πρώτη της κίνηση ήταν να απαιτήσει από τους υπόλοιπους συναδέλφους να «αποκηρύξουν» το συνάδελφο και το σωματείο, καθώς οι συλλογικότητες των εργαζομένων αποτελούν εμπόδιο στην αυξανόμενη εκμετάλλευση. Συγχρόνως σύνταξε ένα κείμενο όπου διαφημιζόταν και διατεινόταν ότι γράφτηκε από τους «πραγματικούς εργαζόμενους του Ιανού», ενώ παράλληλα κατηγορούσε όσους αντιστέκονται ως εργατοπατέρες (προσφέροντας το λιθαράκι του στη γενικότερη απονοηματοδότηση του πραγματικού συνδικαλισμού, εξισώνοντάς τον με πρακτικές ανάθεσης και γραφειοκρατίας).
Η συγκεκριμένη πρακτική, το να μιλάν οι εργοδότες στο όνομα των υπαλλήλων και να προσπαθούν να περάσουν στη συνείδησή μας ότι τα συμφέροντα μας ταυτίζονται, ή έστω εξαρτώνται από τα δικά τους, αποτελεί τη μεγαλύτερη ασυδοσία. Ως εργάτες διατυμπανίζουμε παντού ότι τα εργατικά συμφέροντα είναι αντίθετα από τα συμφέροντα των αφεντικών και ότι μόνο από εμάς εξαρτάται το να τα βάλουμε στην πρώτη γραμμή και να πολεμήσουμε γι’ αυτά ως την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και την απελευθέρωση της τάξης μας.
Με ανάλογα κόλπα όμως επανήλθε το αφεντικό του Ιανού και το 2014, όταν συνέταξε και πάλι κείμενο στο όνομα των εργαζομένων, ως απάντηση στις προκηρύξεις και τον αγώνα του συλλόγου υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής. Αυτή τη φορά όμως δεν υπογράφονταν γενικά ως «οι πραγματικοί εργαζόμενοι», αλλά επισείοντας το φόβο της απόλυσης και των αντιποίνων, απαίτησε από όλους τους εργαζόμενουςνα το υπογράψουν ονομαστικά (έτσι ώστε αυτή τη φορά να μην αποκαλυφθεί τόσο εύκολα ότι το έγραψε ο ίδιος). Εκμεταλλευόμενος την ανεργία και την οικονομική ανέχεια ζήτησε δηλώσεις νομιμοφροσύνης (θεωρώντας τον εαυτό του ως πλήρως κυρίαρχο), προκειμένου να συνεχίσει κάποια/ος να εργάζεται, για να του αποφέρει τα τεράστια κέρδη.
Εργαζόμενοι από το IANOS BAZAAR στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και από καταστήματα της Θεσσαλονίκης απολύθηκαν γιατί έβαλαν μπροστά την αξιοπρέπεια τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν το κείμενο. Επίσης, μια ακόμη συνάδελφος εξωθήθηκε σε παραίτηση λόγω «δυσμενούς μετάθεσης». Επιπλέον, ένα χρόνο πριν έβαλε τους υπαλλήλους να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση ότι δήθεν δεν υφίσταται η Αργία του Αγίου Πνεύματος για τα βιβλιοπωλεία (!!!). Από πότε όμως έχουμε φτάσει στο σημείο να επιτρέπουμε στααφεντικά να μιλούν στο όνομά μας;; (αφεντικοπατερισμός ονομάζεται αυτό)
ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΞΕΖΟΥΜΙΣΜΑ, ΜΕΤΑ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
Αλυσίδες στο λαιμό ή ο υπάλληλος του μήνα
Ο Ιανός πρωτοπορεί και κρεμάει μηχανάκια στο λαιμό των εργαζομένων (την επόμενη φορά ίσως διαλέξει και τα περιβόητα βραχιολάκια) προκειμένου να μετρήσει την αποδοτικότητά τους στις πωλήσεις και έτσι να ξέρει ποιον θα διώξει στο τέλος του μήνα. Σκοπός του να εισάγει τον ανταγωνισμό και τον κανιβαλισμό ανάμεσα στους εργαζομένους. Συγχρόνως με αυτό τον τρόπο τους αναγκάζει να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους και να εντατικοποιήσουν τους ρυθμούς τους, γεμίζοντας τους με περισσότερο άγχος και προσπαθώντας να τους κάνει να αναγνωρίζουν στους συναδέλφους τους τον ανταγωνιστή και όχι το σύντροφο.
Η επιχείρηση παραδέχεται ότι: «Μέσα από αυτά τα στοιχεία άλλωστε επιβραβεύονται οι καλύτεροι πωλητές με μπόνους», παραδέχεται δηλαδή ότι θίγεται η αξιοπρέπεια των εργαζομένων που μετατρέπονται σε κυνηγούς που θα παίρνουν τον πελάτη στο κατόπι, προκειμένου να του πουλήσουν το πιο ακριβό βιβλίο. Στην περίπτωση εξάλλου του ΙΑΝΟΥ, μπόνους αποτελεί το να μην χάσεις τη δουλειά σου.
Ξύλο στους απεργούς
Στις 28/12/2014 κατά τη διάρκεια της απεργιακής παρέμβασης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας έξω από το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ στην οδό Σταδίου, η επιχείρηση ζήτησε τη συμβολή των μπάτσων για να χτυπήσει τους συγκεντρωμένους απεργούς και αλληλέγγυους, ώστε να λειτουργήσει το βιβλιοπωλείο. Αξίζει να τονίσουμε, ότι την ημέρα εκείνη είχε προγραμματιστεί εκδήλωση στον ΙΑΝΟ από το ραδιοφωνικό σταθμό «στο κόκκινο» (συμφερόντων ΣΥΡΙΖΑ). Η αιτιολογία ήταν η παρεμπόδιση και παρακώλυση.
Έπειτα από τις μηνύσεις στις οποίες προέβη η επιχείρηση, ξυλοκοπήθηκαν οι απεργοί και συνελήφθησαν στην αρχή 4 άτομα και έπειτα άλλα 3, κατά τη διάρκεια της παράστασης αλληλεγγύης έξω από το αστυνομικό τμήμα Ακροπόλεως.
Η περιφρούρηση της απεργίας αποτελεί για το εργατικό κίνημα μια δίκαια πρακτική και αυτό το πρωτοφανές περιστατικό από πλευράς της εργοδοσίας και της ΕΛ.ΑΣ. μας δείχνει ότι δεν αρκούνται πλέον στη γνωστή φτηνή προπαγάνδα περί «γραφικών συνδικαλιστών» και εχθρών της οικονομίας και της χώρας, αλλά ότι πλέον είναι ολοφάνερα τα μέτωπα που έχουν δημιουργηθεί και πρέπει να είμαστε πιο αποφασισμένοι μπροστά σε αυτά που θα ακολουθήσουν. Τα αφεντικά μικρά και μεγάλα έχουν δείξει πόσο σημαντική είναι για αυτούς η επιβολή και άλλων εργάσιμων ημερών μέσα στην εβδομάδα βάζοντας υπουργούς να νομοθετούν, μπάτσους να ξυλοκοπούν και να συλλαμβάνουν, κόμματα και εργατοπατέρες να υπόσχονται και να δολοπλοκούν.
Θα απαντήσουμε στην επίθεση αυτή με οργάνωση, αλληλεγγύη και ακηδεμόνευτους αγώνες. Έχουμε την υποχρέωση ως εργατική τάξη να επιδείξουμε τη δύναμη που έχουμε όχι μόνο να καταργήσουμε οποιοδήποτε αντεργατικό νόμο έχει ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια, αλλά και να κερδίσουμε νέα δικαιώματα με επιθετικούς αγώνες.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Η ιδιοκτησία πίσω από τη βιτρίνα
Το μεγάλο αφεντικό της συγκεκριμένης επιχείρησης ονομάζεται Νίκος Καρατζάς και προωθεί για τον εαυτό του το γνωστό μύθο του αυτοδημιούργητου, του φτωχού και εναλλακτικού (ίσως και του αριστερού) τότε νέου, που ξεκίνησε από υπάλληλος βιβλιοπωλείου και επιμελητής, αλλά «κατάφερε» (εκμεταλλεύτηκε ή πάτησε επί πτωμάτων δηλαδή) να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Μια αφήγηση πολύ γνωστή και τετριμμένη από τους υπέρμαχους του καπιταλισμού, όταν θέλουν να εξωραΐσουν το σύστημα και να δείξουν ότι δίνει πραγματικές ευκαιρίες γι’ αυτούς που το αξίζουν
(θέλοντας να μας περάσουν ότι, όλοι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι της μοίρας τους και για τις διαφορές δεν φταίει το σύστημα).
Έχουμε γνωρίσει πολλά αφεντικά σε διάφορους κλάδους, που διατείνονται ότι μας καταλαβαίνουν γιατί και αυτοί βρίσκονταν στη θέση μας («δικό σας άνθρωπος είμαι και εγώ» !!!) και ότι την ξέρουν τη δουλειά, αλλά τα πράγματα τώρα είναι διαφορετικά και να κάνουμε υπομονή και μπλα μπλα μπλα….., προκειμένου να μας χειραγωγήσουν ώστε να δουλεύουμε περισσότερο, να πληρωνόμαστε λιγότερο και να μην αντιδρούμε καθόλου. Για μας όμως οι αλλαγές ταξικού στρατοπέδου δεν είναι επιθυμητές. Η δική μας ταξική θέση είναι διαφορετική και στέκεται αντίπαλη σε όποιο σύστημα προωθεί και αναπαράγει την αδικία, την κυριαρχία και την εκμετάλλευση. Ως εργάτες δεν επιθυμούμε να αλλάξουμε τη θέση μας στην πυραμίδα της ιεραρχίας, αλλά να καταργήσουμε την πυραμίδα, να αλλάξουμε τους όρους που ζούμε, να πάρουμε της ζωές μας στα χέρια μας και να ζήσουμε με τις αξίες της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της ισότητας.
Βεβαίως ο Νίκος Καρατζάς δεν ήταν μόνος του σε αυτό τον αγώνα για ανέλιξη. Πλάι του βρισκόταν ο Άκης Τσοχατζόπουλος, που θέλοντας να ξεπλύνει το μαύρο χρήμα, ο Νίκος τον βοήθησε στη νομιμοποίηση των χρημάτων. Η μεταξύ τους συμφωνία προέβλεπε την πώληση του 20% του «Ιανού» έναντι 1,5 εκατ. ευρώ (ενώ το μετοχικό κεφάλαιο του Ιανού ήταν τότε 180.000 ευρώ ), γεγονός όμως που μέχρι τώρα δεν φάνηκε να απασχολεί πολύ το αγοραστικό κοινό. Προφανώς όμως αυτό που απασχολεί καθημερινά τον ιδιοκτήτη του Ιανού, είναι η αύξηση των κερδών του και η προσπάθεια του να το επιτύχει με κάθε τίμημα.
ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΛΟΥΣΑΤΕΣ - ΕΞΟΝΤΩΜΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝΕ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΛΑΤΕΣ
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση
ese-ath@espiv.net | info@esethessalonikis.gr | ese.ioanninon@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου