Ζακ Πρεβέρ : Μπάρμπαρα

Ζάκ Πρεβέρ*, ΜΠΑΡΜΠΑΡΑ

Θυμήσου Μπάρμπαρα

Έβρεχε αδιάκοπα στη Βρέστη εκείνη την ημέρα

Και περπατούσες γελαστή

Όμορφη μαγεμένη μουσκεμένη

Κάτου από τη βροχή

Θυμήσου Μπάρμπαρα

Έβρεχε αδιάκοπα στη Βρέστη

Και σ' είχα στην οδό Σιάμ συναπαντήσει 

Χαμογελούσες

Κι εγώ κι εγώ χαμογελούσα

Θυμήσου Μπάρμπαρα

Εσύ πού δε σε γνώριζα

Εσύ πού δε με γνώριζες

Θυμήσου

Θυμήσου ωστόσο εκείνη την ήμερα

Μη λησμονείς

Σ' ενός σπιτιού την είσοδο στεκόταν ένας άντρας

Και τ' όνομά σου εφώναξε

Μπάρμπαρα

Κι έτρεξες προς εκείνον κάτου απ' τη βροχή

Όμορφη μαγεμένη μουσκεμένη

Και ρίχτηκες στην αγκαλιά του

Αυτό θυμήσου Μπάρμπαρα

Κι αν σου μιλώ στον ενικό μη με παρεξηγείς

Σ' όλους εκείνους πού αγαπώ μιλώ στον ενικό

Ακόμη κι αν τους έχω δει μονάχα μια φορά

Μιλώ στον ενικό σ' όλους εκείνους πού αγαπιούνται

Ακόμη κι αν δεν τους γνωρίζω

Θυμήσου Μπάρμπαρα

Μη λησμονείς

Εκείνη τη βροχή τη φρόνιμη κι ευτυχισμένη

Στο ευτυχισμένο πρόσωπό σου

Και στην ευτυχισμένη πόλη

Εκείνη τη βροχή πέρα στη θάλασσα

Στο Ναύσταθμο

Και στο καράβι για το απέναντι νησάκι

Ω Μπάρμπαρα

Κατάρα πού είναι ο πόλεμος

Τι να 'χεις απογίνει τώρα εσύ

Μες στη βροχή από σίδερο φωτιά κι ατσάλι κι αίμα

Κι εκείνος πού με αγάπη σ' έσφιγγε στην αγκαλιά του

Να πέθανε να χάθηκε να ζει ποιος ξέρει ακόμη

Ω Μπάρμπαρα

Στη Βρέστη βρέχει αδιάκοπα καθώς έβρεχε πρώτα 

Όμως δεν είναι το ίδιο πια και ρημαχτήκαν όλα

Φριχτή κι απαρηγόρητη βροχή από πένθος πέφτει

Δεν είναι τώρα η καταιγίδα από

Σίδερο ατσάλι κι αίμα

Μονάχα είναι από σύγνεφα

Σύγνεφα που πεθαίνουν σαν σκυλιά

Σκυλιά πού εξαφανίζονται

Μέσα στο ρεύμα του νερού στη Βρέστη

Και πάνε να σαπίσουνε μακριά

Μακριά πολύ μακριά απ' τη Βρέστη

Πού τίποτε μα τίποτε απ' αυτή δεν απομένει.

Απόδοση:  Πέτρος Δήμας

                                                                          Επιμέλεια: Μπάμπης Μ.

*Ο Ζακ Πρεβέρ (Jacques Prévert, 4 Φεβρουαρίου 1900 - 11 Απριλίου 1977) υπήρξε μια πολυσχιδής προσωπικότητα των γαλλικών γραμμάτων, με ιδιαίτερη συνεισφορά στο χώρο της ποίησης και του θεάτρου. Κατα τη διάρκεια τωv σχολικών του χρόνων στο Παρίσι έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για το θέατρο, μια αγάπη που καλλιέργησε και ο πατέρας του που υπήρξε κριτικός θεάτρου. Ολοκλήρωσε μόνο την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και εγκατέλειψε το σχολείο μόλις έλαβε το Certificat d'études. Εργάστηκε στο παρισινό πολυκατάστημα Le Bon Marché μέχρι το 1918, οπότε κατετάγη στο στρατό για την εκπλήρωση της υποχρεωτικής θητείας του.