* αντικαπιταλιστική επαναστατική σελίδα * ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ ! * ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΙ ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ * ΟΙ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΟΥΣ * Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ * Για επικοινωνία : thanasis.ane@gmail.com

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

Ποιος Χρειάζεται Τους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Συντάκτης : Ν. Μιτζάλης *

Ποιος χρειάζεται τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Ποιος χρειάζεται τα μεγα-γεγονότα και τη φεστιβαλοποίηση της πόλης; Και γιατί;

Πριν κάποιος απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα θα πρέπει να αναρωτηθεί, και να απαντήσει φυσικά, στο βασικό και πρωταρχικό ερώτημα: ποιοι έχουν δικαίωμα στην πόλη και για ποιους κατασκευάζεται η πόλη;

Η ιδεολογική, και φυσικά εξουσιαστική, δόμηση των πόλεων μας υπενθυμίζει όμως την πολιτική που επικαθορίζεται από την παγκοσμιοποίηση της νεοφιλελεύθερης αγοράς και την προσαρμοστικότητα του κεφαλαίου η οποία συνδέει το δικαίωμα στην πόλη με την παραγωγή υπεραξίας και την κατανάλωση.

Είναι η πολιτική εκείνη που ποινικοποιεί τη φτώχεια που η ίδια προκαλεί και επιδιώκει την κατασκευή της πόλης με συγκεκριμένα χωρικά ταξικά χαρακτηριστικά και για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Στο πλαίσιο αυτής, η τακτική της φεστιβαλοποίησης δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ταχεία αλλαγή ολόκληρων αστικών περιοχών ως εργαλείο επιθυμητής οικονομικής ανάπτυξης.

Επιβοηθείται έτσι ο απώτερος σκοπός του «εξευγενισμού» ή διάπλασης της πόλης με συγκεκριμένους εξουσιαστικούς όρους. Η πρόφαση της διεθνούς καλής εικόνας του άστεως με τη διεθνοποίηση των δημοσίων σχέσεων και η ανάγκη πώλησής του, όσο το δυνατόν με μεγαλύτερο αντίτιμο, μεθερμηνευόμενη σε προώθηση συγκεκριμένων μαρκών/χορηγών οδήγησε συχνά σε καταστρατηγήσεις νομοθεσιών, παραβάσεις περιβαλλοντικών κανόνων και μετατοπίσεις πληθυσμών που αλλιώς δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν τόσο εύκολα.

Στα παραπάνω προστίθενται οι συνήθεις υπερβάσεις προϋπολογισμών και η αδυναμία επανάχρησης των εγκαταστάσεων μετά το πέρας του γεγονότος.

Η πολιτική εξουσία της Βραζιλίας προκειμένου να ανταποκριθεί στη διοργάνωση των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων έκανε περικοπές σε εκπαιδευτικούς, αύξησε τις τιμές των εισιτηρίων των δημόσιων μεταφορών και «εξευγένισε» μεγάλες αστικές περιοχές.

Προφανώς όχι προς όφελος των πιο μειονεκτούντων πολιτών -όπως οι διάφορες φυλές αυτοχθόνων οι οποίοι βίωσαν και βιώνουν περαιτέρω συρρίκνωση της πατρογονικής γης τους- καθώς ο προϋπολογισμός των Ολυμπιακών Αγώνων θα μπορούσε κάλλιστα, αντί να ενθυλακωθεί από τους εργολάβους, τους προμηθευτές και τις ποικίλες εταιρείες, να επενδυθεί στη βελτίωση της ζωής των παραγκουπόλεων.

Χαρακτηριστική περίπτωση, εκ των πολλών άλλων, η συνοικία vila Autodromo, χωροθετημένη πλάι στο Ολυμπιακό Πάρκο, περιοχή με υψηλή πια αξία γης καθώς εφάπτεται της «παραδεισένιας» συνοικίας Barra de Tijuca.

Το πρόσχημα της μετατόπισης των περίπου 500 οικογενειών που την απαρτίζουν, το 60% εκ των οποίων με νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας (σύμφωνα με το διεθνές παρατηρητήριο για το Ρίο), εξαιτίας της διαπλάτυνσης του αυτοκινητόδρομου επιβεβαιώνει το κακό προηγούμενο των εξόφθαλμων ολυμπιακών εκτοπίσεων (βλ. Πεκίνο κ.α.).

Η όποια κοινωνική ατζέντα των διοργανωτών ακόμα και εάν υποθέσουμε ότι ξεκινά με αγαθά κίνητρα, είναι καταδικασμένη να αποτύχει καθώς η κατεπείγουσα και περιορισμένη χρονικά φύση του γεγονότος και φυσικά το ιστορικό προηγούμενο δεν επιτρέπουν την υλοποίηση μακροπρόθεσμων αλλαγών με θετικό πρόσημο σε κοινωνικό επίπεδο.

Το επιχείρημα της απόδοσης των δημόσιων συγκοινωνιών στις πιο μειονεκτούσες κοινωνικά ομάδες κατέρρευσε με την αύξηση της τιμής του εισιτηρίου, ενώ οι διακηρύξεις για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, διαμόρφωση οικολογικής συνείδησης και διαχείριση των πόρων κ.ά. παραμένουν έωλες υποσχέσεις που προσπαθούν να καλύψουν το σκληρό πρόσωπο της νεοκαπιταλιστικής επέλασης η οποία μεταλλάσσει σχεδόν απρόσκοπτα τη σύγχρονη πόλη.

Τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν τους χρειάζονται οι προλετάριοι οι οποίοι διαδήλωσαν κατά τη φαντασμαγορική τελετή έναρξης έξω από το στάδιο «Μαρακανά» αντιμετωπίζοντας την επίθεση των δυνάμεων καταστολής, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι το δικαίωμα στην πόλη είναι ένα διαρκές αίτημα.

*δόκτωρ Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου