Στην ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος (PCRV) για τη λαϊκή εξέγερση στην Άνω Βόλτα, ή αλλιώς Μπουρκίνα Φάσο, εξηγούνται οι λόγοι που οδήγησαν στην εξέγερση, καθώς και οι διαφορετικές προοπτικές που ανοίγονται από δω και πέρα
Η Άνω Βόλτα, η λεγόμενη Μπουρκίνα Φάσο, βιώνει μια επαναστατική κατάσταση που οδήγησε σε μια λαϊκή εξέγερση την Πέμπτη 30 Οκτώβρη και στην εκδίωξη την Παρασκεύη 31 Οκτώβρη 2014 του αυτοκράτορα Μπλεζ Κομπαορέ, παρά τις βρώμικες μανούβρες του για να διατηρηθεί πάση θυσία επικεφαλής του νεοαποικιακού κράτους.
Ο λαός μας, με τις διάφορες συνιστώσες του, και η λαϊκή νεολαία κατήγαγαν μια σωτήρια νίκη, με μια τρομερή αποφασιστικότητα και πολιτική ωριμότητα, ανατρέποντας τις διάφορες συνωμοσίες, και αντιμετωπίζοντας με ηρωικό θάρρος τη βάρβαρη καταστολή, με πολλές δεκάδες νεκρών και τραυματιών. Αυτό το ιστορικό λαϊκό κίνημα, το οποίο γρήγορα εξαπλώθηκε σαν μια πυρκαγιά σε όλη τη χώρα, σε συνέχεια των τελευταίων μεγάλων διαδηλώσεων που οργάνωσε η αντιδραστική αστική αντιπολίτευση και ο Συνασπισμός Ενάντια στην Ακρίβεια (CCVC) την Τρίτη 28 και την Τετάρτη 29 Οκτώβρη, επιβεβαιώνει πως όταν ο λαός στέκεται όρθιος στα πόδια του, ούτε η καταστολή ούτε ο τρόμος μπορούν να τον εμποδίσουν να νικήσει.
Αυτό το λαϊκό εξεγερσιακό κίνημα εντάσσεται στον απόηχο της έκρηξης στο πολιτικό σκηνικό και των πιεστικών διεκδικήσεων των λαϊκών στρωμάτων τα οποία κάποτε καταστέλλονταν, αποτελούσαν αντικείμενο εκμετάλλευσης χωρίς ν’ακουστεί κιχ, όμως τώρα μαθαίνουν να παίρνουν την τύχη στα χέρια τους μέσω δυναμικών αγώνων για την έξοδο από την εξαθλίωση και τη βαθιά θλίψη που τα πλήττουν εδώ και δεκαετίες, και ιδιαίτερα κατά την περίοδο της εξουσίας της 4ης Δημοκρατίας του Μπλεζ Κομπαορέ, εξαιτίας της νεοαποικιακής εκμετάλλευσης.
Στην πραγματικότητα, ήδη από τις ταραχές του 2008 λόγω της πείνας, δεν υπάρχει μέρα να περνά χωρίς οι φτωχοί αγρότες, εργάτες και μισθωτοί εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα των πόλεων που αποτελούνται από εργάτες, μαθητευόμενους, μικρούς έμπορους, βιοτέχνες, και ιδίως η νέα γενιά που έχει ριχτεί στον άτυπο τομέα της οικονομίας, να μην εξεγείρονται και αναπτύσσουν δράσεις, ενίοτε επαναστατικές, για το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή, για τη δικαιοσύνη και για την ελευθερία, καθώς και για μια πραγματική αλλαγή υπέρ του λαού.
Αυτή είναι η πρακτική και συγκεκριμένη έκφραση του βαθέματος της επαναστατικής κρίσης που δονεί τη χώρα μας από την περίοδο της δολοφονίας του δημοσιογράφου Νορμπέρ Ζονγκό και των τριών συντρόφων του στην ατυχία την 13η Δεκέμβρη 1998. Αυτή η επαναστατική κρίση που έκτοτε αναπτύσσεται σταδιακά, έχει σήμερα λάβει διαστάσεις χωρίς προηγούμενο με αυτό το πρωτοφανές λαϊκό κίνημα στη χώρα μας που συνιστούν οι μαζικές κινητοποιήσεις κατά τις διάφορες πορείες και συγκεντρώσεις της αντιδραστικής αστικής αντπολίτευσης και του Συνασπισμού Ενάντια στην Ακρίβεια, καθώς και των συνδικαλιστικών οργανώσεων τον Ιούνη και τον Ιούλη του 2013 και καθ’όλο το 2014.
Ο λαός μας, με τις διάφορες συνιστώσες του, και η λαϊκή νεολαία κατήγαγαν μια σωτήρια νίκη, με μια τρομερή αποφασιστικότητα και πολιτική ωριμότητα, ανατρέποντας τις διάφορες συνωμοσίες, και αντιμετωπίζοντας με ηρωικό θάρρος τη βάρβαρη καταστολή, με πολλές δεκάδες νεκρών και τραυματιών. Αυτό το ιστορικό λαϊκό κίνημα, το οποίο γρήγορα εξαπλώθηκε σαν μια πυρκαγιά σε όλη τη χώρα, σε συνέχεια των τελευταίων μεγάλων διαδηλώσεων που οργάνωσε η αντιδραστική αστική αντιπολίτευση και ο Συνασπισμός Ενάντια στην Ακρίβεια (CCVC) την Τρίτη 28 και την Τετάρτη 29 Οκτώβρη, επιβεβαιώνει πως όταν ο λαός στέκεται όρθιος στα πόδια του, ούτε η καταστολή ούτε ο τρόμος μπορούν να τον εμποδίσουν να νικήσει.
Αυτό το λαϊκό εξεγερσιακό κίνημα εντάσσεται στον απόηχο της έκρηξης στο πολιτικό σκηνικό και των πιεστικών διεκδικήσεων των λαϊκών στρωμάτων τα οποία κάποτε καταστέλλονταν, αποτελούσαν αντικείμενο εκμετάλλευσης χωρίς ν’ακουστεί κιχ, όμως τώρα μαθαίνουν να παίρνουν την τύχη στα χέρια τους μέσω δυναμικών αγώνων για την έξοδο από την εξαθλίωση και τη βαθιά θλίψη που τα πλήττουν εδώ και δεκαετίες, και ιδιαίτερα κατά την περίοδο της εξουσίας της 4ης Δημοκρατίας του Μπλεζ Κομπαορέ, εξαιτίας της νεοαποικιακής εκμετάλλευσης.
Στην πραγματικότητα, ήδη από τις ταραχές του 2008 λόγω της πείνας, δεν υπάρχει μέρα να περνά χωρίς οι φτωχοί αγρότες, εργάτες και μισθωτοί εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα των πόλεων που αποτελούνται από εργάτες, μαθητευόμενους, μικρούς έμπορους, βιοτέχνες, και ιδίως η νέα γενιά που έχει ριχτεί στον άτυπο τομέα της οικονομίας, να μην εξεγείρονται και αναπτύσσουν δράσεις, ενίοτε επαναστατικές, για το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή, για τη δικαιοσύνη και για την ελευθερία, καθώς και για μια πραγματική αλλαγή υπέρ του λαού.
Αυτή είναι η πρακτική και συγκεκριμένη έκφραση του βαθέματος της επαναστατικής κρίσης που δονεί τη χώρα μας από την περίοδο της δολοφονίας του δημοσιογράφου Νορμπέρ Ζονγκό και των τριών συντρόφων του στην ατυχία την 13η Δεκέμβρη 1998. Αυτή η επαναστατική κρίση που έκτοτε αναπτύσσεται σταδιακά, έχει σήμερα λάβει διαστάσεις χωρίς προηγούμενο με αυτό το πρωτοφανές λαϊκό κίνημα στη χώρα μας που συνιστούν οι μαζικές κινητοποιήσεις κατά τις διάφορες πορείες και συγκεντρώσεις της αντιδραστικής αστικής αντπολίτευσης και του Συνασπισμού Ενάντια στην Ακρίβεια, καθώς και των συνδικαλιστικών οργανώσεων τον Ιούνη και τον Ιούλη του 2013 και καθ’όλο το 2014.
Το βάθος της κρίσης είναι τέτοιο που οδήγησε στην “ανατίναξη” του κυβερνώνοντος κόμματος, της Συμφωνίας για τη Δημοκρατία και την Πρόοδο (CDP), και σε μια αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού της χώρας, έχοντας ως διακύβευμα τη θεμελιώδη αλλαγή υπέρ του λαού ή μια μεταρρύθμιση του νεοαποικιακού συστήματος και της πρωτίστως γαλλικής νεοαποικιακής κυριαρχίας στη χώρα μας. Διάφορα σημαντικά γεγονότα μαρτυρούν εξίσου την αποτυχία του μαφιόζικου καθεστώτος του αυτοκράτορα Μπλεζ Κομπαορέ και στα οποία επικέντρωσαν η οργή και οι αγώνες των λαϊκών μαζών:
-μια δυσλειτουργία και μια πλήρης απαξίωση των θεσμών της Δημοκρατίας (κυβέρνηση, κοινοβούλιο, δικαιοσύνη), οι οποίοι κατάντησαν ντε φάκτο παιχνιδάκια στα χέρια του “αρχηγού” Μπλεζ Κομπαορέ και της μαφιόζικης κλίκας του που τους χρησιμοποιούσαν προς όφελός τους.
-έντονες τάσεις προς μια μοναρχοποίηση της εξουσίας, με τη συμβολή επιχειρηματιών, παραδοσιακών φυλάρχων και των θρησκευτικών αρχών
-μια παρεκτροπή στον τομέα της ασφάλειας, υπό το πρόσχημα του αγώνα εναντίον του μεγάλου εγκλήματος, με βίαιες εξαφανίσεις και εξωδικαστικές εκτελέσεις που υπέκρυπταν ξεκαθαρίσματα λογαριασμών και πολιτικές δολοφονίες
-η επιμονή στην ατιμωρησία των αιματηρών εγκλημάτων που μόνο το επαναστατικό και δημοκρατικό κίνημα έφερνε στο φως της ημέρας
-μια κοινωνικοοικονομική κατάσταση στην οποία τα φαινόμενα διαφθοράς και ατιμωρησίας των οικονομικών εγκλημάτων αποτελούσαν γάγγραινα
-το μόνιμο φαινόμενο της ακρίβειας μαζί με την αυξανόμενη φτωχοποίηση μεγάλων λαϊκών στρωμάτων
-μια φανερή αναζωογόνηση του κοινωνικού μετώπου και μια όλο και πιο μεγάλη αποφασιστικότητα των λαϊκών μαζών να παλέψουν για το ψωμί και την ελευθερία, όπως έδειξαν οι διάφορες δράσεις και οργανωμένοι αγώνες των οποίων ηγήθηκε το κόμμα.
-μια δυσλειτουργία και μια πλήρης απαξίωση των θεσμών της Δημοκρατίας (κυβέρνηση, κοινοβούλιο, δικαιοσύνη), οι οποίοι κατάντησαν ντε φάκτο παιχνιδάκια στα χέρια του “αρχηγού” Μπλεζ Κομπαορέ και της μαφιόζικης κλίκας του που τους χρησιμοποιούσαν προς όφελός τους.
-έντονες τάσεις προς μια μοναρχοποίηση της εξουσίας, με τη συμβολή επιχειρηματιών, παραδοσιακών φυλάρχων και των θρησκευτικών αρχών
-μια παρεκτροπή στον τομέα της ασφάλειας, υπό το πρόσχημα του αγώνα εναντίον του μεγάλου εγκλήματος, με βίαιες εξαφανίσεις και εξωδικαστικές εκτελέσεις που υπέκρυπταν ξεκαθαρίσματα λογαριασμών και πολιτικές δολοφονίες
-η επιμονή στην ατιμωρησία των αιματηρών εγκλημάτων που μόνο το επαναστατικό και δημοκρατικό κίνημα έφερνε στο φως της ημέρας
-μια κοινωνικοοικονομική κατάσταση στην οποία τα φαινόμενα διαφθοράς και ατιμωρησίας των οικονομικών εγκλημάτων αποτελούσαν γάγγραινα
-το μόνιμο φαινόμενο της ακρίβειας μαζί με την αυξανόμενη φτωχοποίηση μεγάλων λαϊκών στρωμάτων
-μια φανερή αναζωογόνηση του κοινωνικού μετώπου και μια όλο και πιο μεγάλη αποφασιστικότητα των λαϊκών μαζών να παλέψουν για το ψωμί και την ελευθερία, όπως έδειξαν οι διάφορες δράσεις και οργανωμένοι αγώνες των οποίων ηγήθηκε το κόμμα.
Η λαϊκή εξέγερση της 30ης Οκτώβρη δικαιολογείται πλήρως βάσει μιας τέτοιας συνολικής ωρίμανσης της επαναστατικής κρίσης στη Μπουρκίνα Φάσο. Ωστόσο, πολύ γρήγορα η εργατική τάξη και ο λαός συνειδητοποιούν ότι τα όσα πέτυχε με έναν δυναμικό αγώνα απειλούνται και ακυρώνονται από τις δικτατορικές κλίκες του νεοαποικιακού στρατού που προέβησαν ένα αντιδραστικό στρατιωτικό πραξικόπημα. Ο απώτερος στόχος τους είναι να ανακόψουν την εξελισσόμενη επαναστατική διαδικασία και να διασώσουν το χρεωκοπημένο νεοαποικιακό σύστημα. Η αντιδραστική αστική αντιπολίτευση, ενώ καλεί σε αλλαγή, διαξάγει ταυτόχρονα διαπραγματεύσεις με την ανώτατη στρατιωτική ιεργαρχία με σκοπό μια “μεταβατική κυβέρνηση” η οποία θα της επέτρεπε να διατηρήσει τις πιθανότητες για να αποκτήσει πρόσβαση στη νεοαποικιακή εξουσία.
Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (Γαλλία, ΗΠΑ, ΕΕ) δραστηροποιούνται προκειμένου να επιβάλλουν μια λύση που διατηρεί τα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντά τους στη Μπουρκίνα Φάσο και στην περιοχή της Δυτικής Αφρικής, δεδομένου του ρόλου που έπαιζε το παλιό τους πιόνι Μπλεζ Κομπαορέ ο οποίος επέτρεπε τη στρατιωτική τους παρουσία στη χώρα, η οποία κατέστη μια στρατηγική βάση για επιθέσεις και εκμετάλλευση των λαών της περιοχής.
Όμως το λαϊκό κίνημα παραμένει σε επιφυλακή και εκφράζει τη θέλησή του να παλέψει ώστε “να μην αφήσει να του κλέψουν τη νίκη”. Το επαναστατικό δημοκρατικό κίνημα, του οποιου ηγείται το κόμμα μας, σε μια τέτοια σύνθετη κατάσταση, αντιτίθεται στο στρατιωτικό πραξικόπημα και καλεί τις μάζες να συνεχίσουν τους αγώνες για να βαθύνει η επαναστατική διαδικασία.
Το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Μπουρκίνα Φάσο (PCRV) καλεί την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία να ενισχύσουν τις αγωνιστικές οργανώσεις, κυρίως το Συνασπισμό Ενάντια στην Ακρίβεια (CCVC) και να οργανωθούν μαζί του για την επαναστατική ανατροπή του νεοαποικιακού καθεστώτος και την εγκαθίδρυση μιας Προσωρινής Επαναστατικής Κυβέρνησης και μιας Συντακτικής Συνέλευσης στο δρόμο για μια σύγχρονη λαοκρατούμενη Δημοκρατία.
Το PCRV καλεί στην έκφραση διεθνούς αλληλεγγύης ενάντια στην καταστολή του επαναστατικού και δημοκρατικού κινήματος και τις αναμείξεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη χώρα μας.
Πηγή: parapoda.wordpress.com
Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (Γαλλία, ΗΠΑ, ΕΕ) δραστηροποιούνται προκειμένου να επιβάλλουν μια λύση που διατηρεί τα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντά τους στη Μπουρκίνα Φάσο και στην περιοχή της Δυτικής Αφρικής, δεδομένου του ρόλου που έπαιζε το παλιό τους πιόνι Μπλεζ Κομπαορέ ο οποίος επέτρεπε τη στρατιωτική τους παρουσία στη χώρα, η οποία κατέστη μια στρατηγική βάση για επιθέσεις και εκμετάλλευση των λαών της περιοχής.
Όμως το λαϊκό κίνημα παραμένει σε επιφυλακή και εκφράζει τη θέλησή του να παλέψει ώστε “να μην αφήσει να του κλέψουν τη νίκη”. Το επαναστατικό δημοκρατικό κίνημα, του οποιου ηγείται το κόμμα μας, σε μια τέτοια σύνθετη κατάσταση, αντιτίθεται στο στρατιωτικό πραξικόπημα και καλεί τις μάζες να συνεχίσουν τους αγώνες για να βαθύνει η επαναστατική διαδικασία.
Το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Μπουρκίνα Φάσο (PCRV) καλεί την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία να ενισχύσουν τις αγωνιστικές οργανώσεις, κυρίως το Συνασπισμό Ενάντια στην Ακρίβεια (CCVC) και να οργανωθούν μαζί του για την επαναστατική ανατροπή του νεοαποικιακού καθεστώτος και την εγκαθίδρυση μιας Προσωρινής Επαναστατικής Κυβέρνησης και μιας Συντακτικής Συνέλευσης στο δρόμο για μια σύγχρονη λαοκρατούμενη Δημοκρατία.
Το PCRV καλεί στην έκφραση διεθνούς αλληλεγγύης ενάντια στην καταστολή του επαναστατικού και δημοκρατικού κινήματος και τις αναμείξεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη χώρα μας.
ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ
ΖΗΤΩ Ο ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ
1/11/2014
Η Κεντρική Επιτροπή
Πηγή: parapoda.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου