Στα Πέτρινα Χρόνια.../ Κάτι Τρέχει.../ 13-12-2014/ του Μπάμπη Μ.
Ζούμε σε μια παγωμένη χώρα. Φτώχεια και δυστυχία βασιλεύουν. Η εμπορευματική κοινωνία δεν προσφέρει στους ανθρώπους ούτε τη στοιχειώδη επιβίωση.1500000 άνεργοι κατάρρευση δομών υγείας,παιδείας και πρόνοιας.
Το 1/3 του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι θαύμα πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι καταφέρνουν και επιβιώνουν.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έρχονται κι άλλα μέτρα που θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Κεφάλαιο και κράτος ενδιαφέρονται μόνο πως θα διασωθεί η αστική τάξη και ρίχνουν όλο το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης στους εργαζόμενους στους συνταξιούχους στη νεολαία.
Όσον αφορά τους κοινωνικούς αγώνες που προσπαθούν να διασφαλίσουν δικαιώματα και κατακτήσεις αυτοί αντιμετωπίζονται από το κράτος με άγρια καταστολή. Στην πράξη έχει καταργηθεί και το δικαίωμα στην απεργία αφού όποιος αγώνας πάει να πάρει κάποιες διαστάσεις οδηγείται στα δικαστήρια.
Οι αγώνες της προηγούμενης περιόδου(καθαρίστριες, ΒΙΟ.ΜΕ.,σκουριές,δημόσιο) δεν μπόρεσαν να δώσουν το έναυσμα για ευρύτερες κινητοποιήσεις και μορφές αγώνα και γενικά ο λαός παρακολουθεί τις εξελίξεις αμέτοχος,αμήχανος και μουδιασμένος.
Μόνο ο μεγάλος αγώνας και η νίκη του Νίκου Ρωμανού το τελευταίο διάστημα μας έδωσαν χαρά, κουράγιο, και ανάσες ελευθερίας.Και βέβαια ήταν πολύ ελπιδοφόρο το κίνημα συμπαράστασης που αναπτύχθηκε με πολύμορφες δράσεις.
Τώρα η χώρα βαδίζει προς εκλογές και η πλειοψηφία φαίνεται πως εκεί έχει εναποθέσει τις ελπίδες της.
Εμεις λέμε πως οι εκλογές δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα ουσιαστικό και χρειάζεται να αναπτυχθούν αγώνες από τα κάτω για την υπεράσπιση και του ψωμιού αλλά κυρίως για την αλλαγή της κοινωνίας.
Για μια κοινωνία ελευθερίας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης απαλλαγμένη από κεφάλαιο και κράτος μια κοινωνία για την ανθρώπινη ευτυχία.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΦΡΑΞΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου