Τα 49 χρόνια από το ξέσπασμα της χούντας των συνταγματαρχών, της CIA, του ελληνικού κεφαλαίου που τη στήριξε και πήρε αδρά ανταλλάγματα, αλλά και των «μετριοπαθών» και «υπεύθυνων» της πολιτικής σκηνής που την ανέχτηκαν ή και προσπάθησαν να βρουν καλύτερο στασίδι στη μετέπειτα κατάσταση μεθοδεύοντας «ειρηνικές λύσεις», κλείνουν εν μέσω της εποχής των μνημονίων.
Η φτώχια και η εξαθλίωση βαθαίνουν και γίνονται δεύτερη ταυτότητα της κοινωνίας, αλλά όλο και πιο συστηματικά, οι λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα αντιμετωπίζονται ως πολυτέλεια. Σήμερα, 49 χρόνια μετά, μια «αριστερή» κυβέρνηση κυνηγάει τους αγωνιστές που συμπαραστέκονται στους πρόσφυγες με προσχήματα και κατηγορίες που παραπέμπουν κατευθείαν στην επταετία της χούντας.
Η φτώχια και η εξαθλίωση βαθαίνουν και γίνονται δεύτερη ταυτότητα της κοινωνίας, αλλά όλο και πιο συστηματικά, οι λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα αντιμετωπίζονται ως πολυτέλεια. Σήμερα, 49 χρόνια μετά, μια «αριστερή» κυβέρνηση κυνηγάει τους αγωνιστές που συμπαραστέκονται στους πρόσφυγες με προσχήματα και κατηγορίες που παραπέμπουν κατευθείαν στην επταετία της χούντας.
Σχεδόν πενήντα χρόνια μετά, είναι καθήκον μας να σπάσουμε το «γύψο». Όσο κρίσιμες είναι οι στιγμές, άλλο τόσο σημαντική είναι η ιστορική μνήμη των αγώνων. Δεν πρέπει να συνηθίσουμε την κανονικότητα των αγορών, την καθημερινότητα της εκμετάλλευσης, την επικαιρότητα των πολέμων, τη συνολική βία του καπιταλισμού. Δεν μπορεί αυτό να γίνει το μέλλον μας, πρέπει να το αλλάξουμε.
Οδηγός της ελπίδας είναι όσοι και όσες σήκωσαν ανάστημα, πάλεψαν, πληγώθηκαν, σκοτώθηκαν αλλά στο τέλος νίκησαν τη χούντα. Αυτοί οι αγώνες που στοιχειώνουν αυτούς που τους εξαργύρωσαν αργότερα, αυτοί είναι εκείνοι που δείχνουν το δρόμο σήμερα, απέναντι στους εκβιασμούς των δανειστών και τους εξαναγκασμούς των συνεργαζόμενων με αυτούς κυβερνήσεων.
Δεν θα συμμορφωθούμε! Θα νικήσουμε!
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου