PanPap
Αρχές Σεπτέμβρη 1917 (τέλη Αυγούστου με το παλιό), Συνεδρίαση Κεντρικής Επιτροπής Μπολσεβίκικου Κόμματος. Στην κυβέρνηση ο Κερένσκι, ενώ προς την Αγία Πετρούπολη κατευθύνεται ο πραξικοπηματίας στρατηγός Κορνίλοφ. Διαβάζεται στα μέλη τής ΚΕ το γράμμα τού Λένιν που μεταξύ άλλων γράφει:
«Ακόμα και τώρα, δεν πρέπει να υποστηρίζουμε την κυβέρνηση Κερένσκι. Κάτι τέτοιο θα ήταν χωρίς αρχές. Μπαίνει το ερώτημα: είναι λοιπόν δυνατό να μην πολεμήσουμε ενάντια στον Κορνίλοφ; Σίγουρα και θα πολεμήσουμε. Αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο πράγμα. Υπάρχει ένα όριο και σ’ αυτό. Μερικοί μπολσεβίκοι το ξεπερνούν πέφτοντας στο «συμφιλιωτισμό» κι αφήνουν τον εαυτό τους να παρασυρθεί από το ρεύμα των γεγονότων. Θα πολεμήσουμε και πολεμάμε τον Κορνίλοφ, αλλά δεν θα υποστηρίξουμε τον Κερένσκι, αντίθετα θα αποκαλύψουμε την αδυναμία του. Η διαφορά είναι λεπτή, αλλά είναι πολύ σημαντική και δεν πρέπει να τη λησμονήσουμε. Σε τι συνίσταται, λοιπόν, η αλλαγή τής τακτικής μας μετά την εξέγερση τού Κορνίλοφ; Στο ότι αλλάζουμε τη μορφή τής πάλης ενάντια στον Κερένσκι. Χωρίς ν’ αδυνατίσουμε έστω κατά μια νότα την εχθρότητα μας απέναντί του, χωρίς ν’ ανακαλέσουμε έστω και μια λέξη απ’ όσα έχουμε πει εναντίον του, χωρίς να εγκαταλείψουμε το καθήκον ν’ ανατρέψουμε τον Κερένσκι, λέμε: πρέπει να λογαριάσουμε τη στιγμή, δεν θ’ ανατρέψουμε τώρα τον Κερένσκι. Αντικρίζουμε το πρόβλημα τής πάλης εναντίον του διαφορετικά: θα υπογραμμίσουμε την αδυναμία και τις ταλαντεύσεις τού Κερένσκι στο λαό (που παλεύει ενάντια στον Κορνίλοφ).»
Ο σύντροφος Κουτσούμπας ζητάει το λόγο και κλείνει μια και καλή τη συζήτηση δηλώνοντας: «Δηλαδή τι μας προτείνει εδώ ο σύντροφος Λένιν; Να υποστηρίξουμε τον Κερένσκι; Ε λοιπόν όχι σύντροφοι. Μια νίκη τού Κερένσκι θα σημάνει αποδοχή όλων των μέτρων που έχει πάρει μέχρι στιγμής: την επαναφορά των στρατοδικείων στο μέτωπο και της θανατικής ποινής, την απαγόρευση τής επιρροής των εκλεγμένων Σοβιέτ πάνω στις κυβερνητικές υποθέσεις, τη βάρβαρη καταπίεση των χωρικών, το διπλασιασμό τής τιμής τού ψωμιού, την υπόσχεσης που έδωσε στην Αντάντ να εγκαινιάσει μια καινούρια επίθεση στο μέτωπο. Θα σημάνει δικαιολόγηση τής καταστολής και φυλάκισης μπολσεβίκων από το καθεστώς Κερένσκι. Σε κάθε περίπτωση, πάλι ο λαός μας θα πληρώσει το μάρμαρο. Δε θα γίνουμε ουρά τού Κερένσκι όπως προτείνει ο «σύντροφος» Λένιν, δε θα μπούμε κάτω από ξένες σημαίες. Ούτε Κερένσκι ούτε Κορνίλοφ!»
Πηγή : avantgarde2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου