Διαβάστε τη μαρτυρία του δημοσιογράφου Τάσου Κωστόπουλου για τη χθεσινή ανελέητη επίδειξη αστυνομικής βίας ενάντια σε ειρηνικούς διαδηλωτές φοιτητές. Μόνη απάντηση στην απόπειρα τσακίσματος του αγωνιστικού φρονήματος της νεολαίας είναι η μαζική συμμετοχή στην πορεία της 17ης Νοέμβρη, σαν ένα πρώτο βήμα για τη διεξαγωγή ενός πολιτικού αγώνα διαρκείας για την ανατροπή της συγκυβέρνησης της τρόικας και του κεφαλαίου. ΣΥΡΙΖΑ - ΚΚΕ - συνδικάτα και φοιτητικοί σύλλογοι να απαντήσουν με τη συγκρότηση ενιαίου μετώπου δράσης.
Ηταν ένα θέαμα άγριο και συνάμα πρωτόγνωρο: χωρίς να πέσει ούτε πέτρα, δίχως να έχει προηγηθεί η παραμικρή αψιμαχία, η Στουρνάρη γέμισε ξαφνικά με τα ποδοπατημένα κορμιά εκατοντάδων άοπλων νέων παιδιών, που από τη μια στιγμή στην άλλη μετατράπηκαν σε πεδίο εκτόνωσης για δεκάδες άνδρες των ΜΑΤ.
Ορμώντας ξαφνικά απ’ όλες τις παρόδους, με τη μυριόστομη ιαχή «γαμήστε τους! γαμήστε τους!», οι τελευταίοι οφθαλμοφανώς το γλεντούσαν: επί ένα τέταρτο της ώρας χτυπούσαν ανελέητα τους πεσμένους φοιτητές, τους ποδοπατούσαν, τους ψέκαζαν κατάμουτρα με τις φυσούνες, εκτόξευαν μέσα στον κόσμο χειροβομβίδες «κρότου-λάμψης», σταματώντας κάποιες στιγμές, μόνο και μόνο για να εκφράσουν με βρισιές τον ενθουσιασμό τους γι’ αυτό το μονόπλευρο ξεσάλωμα. Μοναδικοί τυχεροί, όσοι λιγοστοί πρόλαβαν να μπουν από την πύλη της Στουρνάρη στο ΕΜΠ, μέσα στο περίπου μισό λεπτό που μεσολάβησε ανάμεσα στο άνοιγμά της και την επίθεση της αστυνομίας στους περίπου 1.500 διαδηλωτές.
«Εγιναν μάχες σώμα με σώμα, σκληρές μάχες σώμα με σώμα, αλλά τελικά τους αποκρούσαμε», μετέδιδε με αγωνιστικό στόμφο στον ασύρματο ο επικεφαλής της διμοιρίας στη συμβολή Στουρνάρη και Κάνιγγος, λίγο μετά την ολοκληρωτική εκκαθάριση της περιμέτρου του ιδρύματος από τους φοιτητές. Σκληρές -πραγματικά- μάχες: οι μεν ανεβοκατέβαζαν ρόπαλα και... γαμοσταυρίδια, οι δε προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ξεφύγουν. Ή έκλαιγαν, όπως εκείνα τα κοριτσάκια που, στριμωγμένα επί ώρα από μια διμοιρία στον τοίχο του Πολυτεχνείου, μάζευαν τη μια κλοτσιά ή φυσουνιά μετά την άλλη.
Εχοντας συμπληρώσει 30 χρόνια στο ρεπορτάζ αυτού του είδους, πρώτη φορά είδα τη βίαιη διάλυση μιας ειρηνικής πορείας να μετατρέπεται σε τέτοιο απροκάλυπτο «γλέντι». Συνήθως τα ΜΑΤ δέρνουν σιωπηλά ή, το πολύ πολύ, βγάζοντας κάποιες άναρθρες «πολεμικές» κραυγές. Μετά τη μαζική ψήφο της ΕΛ.ΑΣ. προς τους ναζί, φαίνεται πως ήρθε η ώρα να δούμε τις μάχιμες μονάδες της να γιορτάζουν -κυριολεκτικά- την επέτειο του δικού τους 1973...
Αναδημοσιεύεται από την "Εφημερίδα των Συντακτών"
Ηταν ένα θέαμα άγριο και συνάμα πρωτόγνωρο: χωρίς να πέσει ούτε πέτρα, δίχως να έχει προηγηθεί η παραμικρή αψιμαχία, η Στουρνάρη γέμισε ξαφνικά με τα ποδοπατημένα κορμιά εκατοντάδων άοπλων νέων παιδιών, που από τη μια στιγμή στην άλλη μετατράπηκαν σε πεδίο εκτόνωσης για δεκάδες άνδρες των ΜΑΤ.
Ορμώντας ξαφνικά απ’ όλες τις παρόδους, με τη μυριόστομη ιαχή «γαμήστε τους! γαμήστε τους!», οι τελευταίοι οφθαλμοφανώς το γλεντούσαν: επί ένα τέταρτο της ώρας χτυπούσαν ανελέητα τους πεσμένους φοιτητές, τους ποδοπατούσαν, τους ψέκαζαν κατάμουτρα με τις φυσούνες, εκτόξευαν μέσα στον κόσμο χειροβομβίδες «κρότου-λάμψης», σταματώντας κάποιες στιγμές, μόνο και μόνο για να εκφράσουν με βρισιές τον ενθουσιασμό τους γι’ αυτό το μονόπλευρο ξεσάλωμα. Μοναδικοί τυχεροί, όσοι λιγοστοί πρόλαβαν να μπουν από την πύλη της Στουρνάρη στο ΕΜΠ, μέσα στο περίπου μισό λεπτό που μεσολάβησε ανάμεσα στο άνοιγμά της και την επίθεση της αστυνομίας στους περίπου 1.500 διαδηλωτές.
«Εγιναν μάχες σώμα με σώμα, σκληρές μάχες σώμα με σώμα, αλλά τελικά τους αποκρούσαμε», μετέδιδε με αγωνιστικό στόμφο στον ασύρματο ο επικεφαλής της διμοιρίας στη συμβολή Στουρνάρη και Κάνιγγος, λίγο μετά την ολοκληρωτική εκκαθάριση της περιμέτρου του ιδρύματος από τους φοιτητές. Σκληρές -πραγματικά- μάχες: οι μεν ανεβοκατέβαζαν ρόπαλα και... γαμοσταυρίδια, οι δε προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ξεφύγουν. Ή έκλαιγαν, όπως εκείνα τα κοριτσάκια που, στριμωγμένα επί ώρα από μια διμοιρία στον τοίχο του Πολυτεχνείου, μάζευαν τη μια κλοτσιά ή φυσουνιά μετά την άλλη.
Εχοντας συμπληρώσει 30 χρόνια στο ρεπορτάζ αυτού του είδους, πρώτη φορά είδα τη βίαιη διάλυση μιας ειρηνικής πορείας να μετατρέπεται σε τέτοιο απροκάλυπτο «γλέντι». Συνήθως τα ΜΑΤ δέρνουν σιωπηλά ή, το πολύ πολύ, βγάζοντας κάποιες άναρθρες «πολεμικές» κραυγές. Μετά τη μαζική ψήφο της ΕΛ.ΑΣ. προς τους ναζί, φαίνεται πως ήρθε η ώρα να δούμε τις μάχιμες μονάδες της να γιορτάζουν -κυριολεκτικά- την επέτειο του δικού τους 1973...
Αναδημοσιεύεται από την "Εφημερίδα των Συντακτών"
Ανακοίνωση της κλαδικής ένωσης Εκπαίδευσης της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε απάντηση της προκλητικής κρατικής καταστολής που δέχτηκαν φοιτητές στη Νομική το πρωί της Πέμπτης, πραγματοποιήθηκε το μαζικότερο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο αυτής της περιόδου. Ήταν μια μεγαλειώδης αυθόρμητη απάντηση χιλιάδων φοιτητών που απέδειξε τα αγωνιστικά αντανακλαστικά του φοιτητικού και του εκπαιδευτικού κινήματος.
Τη στιγμή που η πορεία περνούσε από την αποκλεισμένη από τα κρατικές δυνάμεις ασφαλείας Νομική, δέχθηκε επίθεση με χειροβομβίδες κρότου λάμψης. Η απρόκλητη αυτή επίθεση δεν κατόρθωσε να σπάσει τα μπλοκ της πορείας. Οι φοιτητικοί σύλλογοι ολοκλήρωσαν τη διαδήλωση και προχωρώντας στην εφαρμογή της απόφασης για συντονιστικό γενικών συνελεύσεων στο Πολυτεχνείο, διαπίστωσαν ότι έχει εφαρμοστεί λοκ-άουτ και οι πόρτες ήταν κλειστές.
Πολύ ορθά ο κόσμος αποφάσισε να σπάσει στην πράξη τον αποκλεισμό και να ανοίξει την πόρτα του ιδρύματος. Εκεί δέχτηκε ακόμα μια φορά την επίθεση της αστυνομίας, που πιστό σκυλί του Κεφαλαίου, του Κράτους και εν προκειμένω των πρυτανικών αρχών, χτύπησε την ουρά της πορείας, ξυλοκοπώντας άγρια όσο κόσμο ήταν εκείνη τη στιγμή έξω από το Πολυτεχνείο. Στόχος ήταν η εκκένωση του Πολυτεχνείου, αλλά ΔΕΝ επιτεύχθηκε.
Σε αυτό το κλίμα και ενώ ο κόσμος είχε μείνει στο Πολυτεχνείο, επιβαλλόταν να πραγματοποιηθεί το προκαθορισμένο συντονιστικό. Αντί γι΄ αυτό, συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που δραστηριοποιούνται στο φοιτητικό συνδικαλιστικό κίνημα, δημιούργησαν ένα κλίμα πανικού (βασισμένο σε μεγάλο βαθμό σε ανυπόστατες πληροφορίες) και ουσιαστικά προκάλεσαν την αποχώρηση του κόσμου από το Πολυτεχνείο. Προτίμησαν έτσι να καταδικάσουν την προοπτική κλιμάκωσης του αγώνα με στόχο τη νίκη, ικανοποιώντας την επιθυμία του Κράτους να εκκενώσει το χώρο, παρά να ρισκάρουν να προχωρήσει μια διαδικασία της οποίας ο αυθορμητισμός ακύρωνε τον πολιτικό τους έλεγχο.
Καλούμε τους συλλόγους φοιτητών και τις πρωτοβουλίες που συγκροτούνται ως αντικειμενική και άμεση έκφραση του αγώνα, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες να συνεχίσουν τον αγώνα σε κλίμα μαχητικότητας, αισιοδοξίας και αποφασιστικότητας, ενάντια στα λοκ-άουτ, τις διαθεσιμότητες, τις απολύσεις, τις διαγραφές και την εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου και τους οργανισμούς του. Τους καλούμε να καταστήσουν το Πολυτεχνείο ενεργό κέντρο του αγώνα κατά τη διάρκεια του εορτασμού της εξέγερσης του Νοέμβρη, μετατρέποντας τη διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη σε μια επίδειξη κοινωνικής ζωτικότητας απέναντι στον κρατικό ολοκληρωτισμό.
-ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
-ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
-ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΗ ΓΗ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΥΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ!
Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Δικαιοσύνης θα πραγματοποιήσουν σήμερα στις 4 το απόγευμα αντιπροσωπείες των Συνδικάτων Επισιτισμού, Τουρισμού και Ξενοδοχείων, Οικοδόμων, Κλωστοϋφαντουργών, Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών, Φαρμάκου, Εργαζομένων στους ΟΤΑ, του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων και του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων για τη χθεσινή επίθεση της Αστυνομίας σε βάρος των φοιτητών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ανακοίνωσή τους τα κλαδικά συνδικάτα αναφέρουν: «Παραμονές του γιορτασμού για τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, κυβέρνηση και πρυτανικές αρχές έδωσαν το μήνυμα ότι μπροστά στο πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής δεν διστάζουν να οργανώσουν την καταστολή σε βάρος της συλλογικής δράσης.
Το χθεσινό απρόκλητο χτύπημα των ΜΑΤ στους φοιτητές αποτελεί υλοποίηση του δόγματος "νόμος και τάξη" και εντείνει το κλίμα αυταρχισμού με το πρόσχημα της "πρόκλησης επεισοδίων".
Έτσι αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση την "ομαλή λειτουργία" των ιδρυμάτων, περικυκλωμένα από τις δυνάμεις καταστολής, με απόφαση των ίδιων των πρυτανικών αρχών.
Καταγγέλλουμε αυτές τις προκλητικές ενέργειες που δεν θα πρέπει να μείνουν αναπάντητες από το εργατικό κίνημα.
Οι εργατικές οικογένειες που βλέπουν τα παιδιά τους να καταδικάζονται από την ανεργία, την κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη δουλειά, που συναντούν όλο και περισσότερα αδιέξοδα στη μόρφωση και στην ίδια τους τη ζωή δεν θα κάτσουν με τα χέρια σταυρωμένα.
Οργανωμένα μέσα από τα ταξικά τους Συνδικάτα θα σταθούν στο πλευρό των νέων, των φοιτητών - σπουδαστών στον αγώνα τους ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, διεκδικώντας Δωρεάν Δημόσια Παιδεία, σταθερή δουλειά με δικαιώματα».
Πηγή : 902