Εργαζόμενοι - Εργαζόμενες, άνεργοι και συνταξιούχοι, νέοι και νέες!
Το τρίτο και πιο εξοντωτικό μνημόνιο είναι ήδη παρόν! Με τη νέα καταλήστευση του εργατικού μισθού και της σύνταξης, την εκτίναξη της ανεργίας, την ιδιωτικοποίηση κάθε στρατηγικού τομέα της οικονομίας, τη φορολεηλασία και τον ΕΝΦΙΑ, τις ομαδικές απολύσεις και την απλήρωτη δουλειά στην κόλαση του ιδιωτικού τομέα, τις απολύσεις και τη νέα αξιολόγηση των άχρηστων (κατά Μεϊμαράκη) στο δημόσιο, την κατάρρευση της δημόσιας παιδείας-υγείας-ασφάλισης, το τσάκισμα των αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων της πόλης. Με τη νέα δανειακή σύμβαση λαιμητόμο και το καθεστώς απόλυτης δημοσιονομικής επιτροπείας της χώρας και του λαού από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Με την καταπάτηση κάθε έννοιας δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας.
Ξέρουμε τον ένοχο - δεν διστάζουμε να τον πολεμήσουμε!
Το νέο και τα παλιότερα μνημόνια:
-Είναι προϊόντα της επίθεσης του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, που με την επιβολή υπεραντιδραστικών «αντιμεταρρυθμίσεων» σε κάθε χώρα επιχειρεί να ξεπεράσει τη δομική του κρίση (που δεν λέει να κοπάσει, όπως δείχνουν τα γεγονότα της Κίνας). Αλλά και της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που αναγκάζει τις ηγεμονικές χώρες της ΕΕ και κυρίως τη Γερμανία, να φορτώσουν κι άλλα βάρη στον Ευρωπαϊκό “Νότο” ώστε να «ρεφάρουν» τη χασούρα από τη νέα επαπειλούμενη κρίση. Είναι ένας κοινωνικός πόλεμος «ιστορικών διαστάσεων» για επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα. Πάει πακέτο με τις φλόγες των πολέμων με πραγματικά πυρά στην Ουκρανία, τη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη, των δεκάδων χιλιάδων νεκρών, των εκατομμυρίων προσφύγων που μισοπνιγμένοι σπρώχνονται εντός του ευρωπαϊκού «φρουρίου» με τα τρένα της μεγάλης φυγής των κολασμένων.
-Είναι άμεση συνέπεια και σχεδιασμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρωσφαγείου, αυτής της ένωσης των οικονομικών δολοφόνων, που με όπλο το ευρώ, το δημοσιονομικό σύμφωνο – κολαστήριο, τη διατραπεζική ένωση, την ΚΑΠ, τους χιλιάδες αντεργατικούς νόμους και «κανόνες», το Δουβλίνο 2 και τον ευρωστρατό, ποδοπατούν τους λαούς και τις χώρες, συγκροτούν μια νέα ιμπεριαλιστική ευρωαυτοκρατορία. Που είναι ανοιχτή στον εκφασισμό και τη στήριξη των πιο αντιδραστικών κυβερνήσεων (βλέπε Ουκρανία), το ρατσισμό, την πολιτιστική αποβλάκωση, τον οπισθοδρομικό ανορθολογισμό.
-Παράγεται από τη χρεομηχανή των τοκογλύφων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ.Που σου δίνουν ένα για να πάρουν δέκα (το λένε μάλιστα προκλητικά «βοήθεια»), που υποθηκεύουν στο όνομα της αποπληρωμής του χρέους τρείς γενιές ανθρώπων αυτής της χώρας, που αγοράζουν μπιρ παρά το δημόσιο πλούτο, που «επενδύουν» ως τζάμπα μάγκες, χωρίς να βάζουν ούτε ένα ευρώ.
-Είναι πολιτική στρατηγική της κανιβαλικής δίψας της εγχώριας αστικής τάξης. Των βιομήχανων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και όλης της άγιας οικογένειας του κεφαλαίου για κέρδη, για να κυριαρχήσουν σε νέες αγορές και τομείς. Καταπατώντας κάθε έννοια εργατικού δικαίου, καταργώντας κάθε λαϊκό δικαίωμα, δημιουργώντας στρατιές σύγχρονων δούλων, ανέργων με ντοκτορά, εργαζομένων του delivery και του ενός μεροκάματου το 15ήμερο, καταστρέφοντας μικρομεσαία στρώματα.
-Είναι καθρέφτης του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος, του εκφυλισμένου αστικού κόσμου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του, του κοινοβουλίου του, της «δικαιοσύνης» του, των ΜΜΕ, των κατασταλτικών μηχανισμών και του κράτους τους. Που όχι μόνο στηρίζουν με κάθε τρόπο τον ευρωμονόδρομο και τις «συμφωνίες με κάθε κόστος» αδιαφορώντας για το αν θα ζήσουν οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας, αλλά ποδοπατούν και κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας, θέλησης και ανεξαρτησίας. Που με περισσή ευκολία 220 βουλευτές – «εκπρόσωποι» και εντολοδόχοι των αφεντικών ανατρέπουν μέσα στο 15αύγουστο το 62% «του ΟΧΙ του λαού». Πουλάνε – με αστική ευγένεια - την ψυχή τους στον «ευρωδιάβολο» και πανηγυρίζουν με τις σημαίες της ΕΕ για να διεκδικήσουν μερίδιο από τη νέα εξόρμηση του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και του «δυτικού κόσμου» εντός και εκτός συνόρων.
-Είναι, δυστυχώς, και προϊόν μιας κυβέρνησης που μίλαγε και εξακολουθεί να μιλάει στο όνομα της αριστεράς. Μιας μεγάλης λαϊκής προδοσίας που στη ρίζα της έχει το συμβιβασμό με όλα τα προηγούμενα. Η «αριστερά» που είναι με την ΕΕ, τα καπιταλιστικά κέρδη, το ληστρικό χρέος και την εξυπηρέτησή του «στο διηνεκές», το σάπιο πολιτικό σύστημα και το βαθύ αντιδραστικό κράτος ΘΑ ΦΕΡΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ.Και όσο προσπαθεί – υποτίθεται – να διαπραγματευτεί για να τα αλλάξει «από μέσα», τόσο θα αλλάζει η ίδια και θα αυτοξεφτιλίζεται.
Όποιοι δεν συνδέουν τα μνημόνια με την ΕΕ και την καπιταλιστική επίθεση, όποιοι μιλούν για αντιμνημονιακές λύσεις εντός της ΕΕ, του χρέους και σε συνύπαρξη με το κεφάλαιο και την «ανάπτυξή» του δεν μπορούν να αντιπαλέψουν τα μνημόνια. Κοροϊδεύουν και πάλι, εμπορεύονται ξανά τη μαχητική διάθεση του λαού για ανατροπή.
Εργαζόμενοι - Εργαζόμενες, άνεργοι και συνταξιούχοι, νέοι και νέες!
Τα «καλά παιδιά» της ΕΕ έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Με τις εκλογές επιδιώκουν το σχηματισμό μιας όσο το δυνατό πιο θωρακισμένης κυβέρνησης, ίσως και του μεγάλου συνασπισμού (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙΟΥ), με όποιες πρόθυμες τσόντες προκύψουν, ώστε από τις 21 Σεπτέμβρη να μη χάσουν ούτε λεπτό για την εφαρμογή της βάρβαρης αντιλαϊκής συμφωνίας. Επιδιώκουν όμως και κάτι άλλο. Να κλείσουν όσο μπορούν το ρήγμα που άνοιξαν οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους, να παραλύσουν τις αντιδράσεις, να ακρωτηριάσουν το κίνημα και τη μαχόμενη αριστερά, να πείσουν ότι δεν γίνεται τίποτα, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Είναι βαθιά νυχτωμένοι!
Ο λαός εξακολουθεί να δηλώνει παρών. Όπως και στο δημοψήφισμα που υποστήριξε το ΟΧΙ της ρήξης, κόντρα σε θεούς και δαίμονες. Όπως και στις πλατείες το 2011-2012. Όπως στις μεγάλες εργατικές απεργίες και τις νεολαιίστικες εξεγέρσεις. Γι αυτό «πέφτει» και η 5η, κατά σειρά κυβέρνηση από το 2010 και μετά. Οι εργαζόμενοι θα εκδικηθούν σκληρά όσους τους γέλασαν.
Ήρθε η ώρα να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
Δεν έχουμε χρόνο. Η μάχη «της επόμενης μέρας» έχει ήδη ξεκινήσει και είναι μάχη επιβίωσης, μάχη ανατροπής, μάχη προοπτικής. Τα όπλα τώρα πρέπει να τα διαλέξουμε εμείς.
Τον αντιδραστικό συνασπισμό εξουσίας δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει μια άσφαιρη αντιπολίτευση που μένει στα μισά του δρόμου, που ανακυκλώνει, χωρίς μάλιστα τη στοιχειώδη αυτοκριτική, την ηττημένη στρατηγική της φιλολαϊκής πολιτικής εντός της ΕΕ (σε μια αριστερή εκδοχή του «καλού» ΣΥΡΙΖΑ του 2012), όπως κάνει η ΛΑΕ. Δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει το ΚΚΕ που συνεχίζει να περιφρονεί τους άμεσους στόχους ρήξης με την ΕΕ και το κεφάλαιο, και τους παραπέμπει μετά τη «λαϊκή εξουσία», ως βολικό ιδεολογικό άλλοθι για την άρνησή του να συμβάλλει σε αγώνες και μέτωπο ανατροπής.
Δύο δρόμοι ανοίγονται μπροστά μας:
Από τη μια, ο δρόμος της βαρβαρότητας των μνημονίων, της ανεργίας, της διαρκούς επιτροπείας. Είναι ο δρόμος της ΕΕ, των επιχειρηματικών ομίλων, των τραπεζιτών και όλου του σάπιου πολιτικού συστήματος, που εκβίαζε για τα ΝΑΙ.
Από την άλλη, ο δρόμος της ρήξης με ΕΕ, ΔΝΤ και τον καπιταλιστικό μονόδρομο. Είναι ο δρόμος τωνεργαζόμενων, της νεολαίας, της φτωχολογιάς που ψήφισε μαζικά ΟΧΙ.
Το ΝΑΡ και η νεολαία κομμουνιστική απελευθέρωση σε καλούν να στηρίξεις τα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της εκλογικής της συνεργασίας με το ΕΕΚ κα τους ανένταχτους αγωνιστές/στριες της αριστεράς γιατί:
1) Ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σημαίνει μαύρο σε όλους τους μνημονιακούς διαχειριστές, παλιότερους και νεότερους. Μαύρο στα τερατώδη ψέματα και την απάτη Τσίπρα, Μεϊμαράκη, Θεοδωράκη και σία που διαγκωνίζονται για το ποιος θα εφαρμόσει πιο «κοινωνικά» τον αντεργατικό αρμαγεδώννα που μαζί ψηφίσανε.
2) Ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ σημαίνει υποστήριξη στην πάλη για συνολική ανατροπή των μνημονίων, της αντεργατικής επίθεσης και των αστικών αναδιαρθρώσεων. Σημαίνει ρήξη με τους πυλώνες αυτής της επιδρομής (ΕΕ, χρέος, μισθολογική εξαθλίωση, κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός). Μια γραμμή που κοντράρει στα ίσια, τώρα κι από εργατική σκοπιά τη γραμμή του αστικού κόσμου. Ψήφος μαχητικής, λαϊκής αριστερής αντιπολίτευσης.
3) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ολόκληρη «αντιΕΕ» ψήφος. Μιλάει ξεκάθαρα για έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ τώρα, για να «σκιστούν» τα μνημόνια, να ζήσει ο λαός. Με διεθνιστικό κι εργατικό πρόσημο. Όχι αργότερα, «αν δεν μπορέσουμε να ανατρέψουμε τα μνημόνια» (πάλι τα ίδια;) ούτε με παραπομπή σε δημοψηφίσματα – καλένδες, χωρίς σαφή τοποθέτηση ενάντια στην ΕΕ όπως λέει η ΛΑΕ. Ούτε μετά τη λαϊκή εξουσία γιατί η «έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ τώρα θα είναι καταστροφή», όπως λέει το ΚΚΕ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ξορκίζει το παρόν για μια «ανάπηρη μελλοντική ελευθερία» που πάλι μας τάζουν. Δεν διαχωρίζει τους ευρωπαϊκούς δρακόντειους νόμους σε νομισματικούς και όχι. Δεν διαχωρίζει την ευρωζώνη από την ΕΕ. Δεν αντιμετωπίζει τη ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ ως καλύτερο «ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών» αλλά ως κλονισμό της σχέσης μισθών – κερδών, για να χάνει πλούτο, δύναμη και ιδιοκτησία το κεφάλαιο. Δεν θεωρεί το νόμισμα «εργαλείο ανάπτυξης» αλλά δρόμο απελευθέρωσης από την ΕΚΤ και τη δικτατορία των αγορών.
4) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ θυμίζει ποιοι ήταν στο στρατόπεδο του «ναι» και του «μένουμε Ευρώπη» όταν ο λαός ψήφιζε «όχι» με ταξικό σθένος και νεανικό ριζοσπαστισμό. Και το κάνει για να οπλίσει με αποφασιστικότητα και κυρίως με συνείδηση για το με ποιους πρέπει να συγκρουστούμε, ποιους και πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε ώστε να κατακτηθούν λύσεις στα ζωτικά προβλήματα των εργαζομένων και των νέων.
5) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ψήφος αγωνιστικού ρεαλισμού. Όχι ουτοπικής παρελθοντολογίας για «ένα κράτος πρόνοιας του ‘60» και μια «Ευρώπη των λαών» (που δεν υπήρξε ποτέ). Που βλέπει το σημερινό ολοκληρωτικό καπιταλισμό και την κρίση του, που κατανοεί ότι αυτή η επίθεση «δεν μεταρρυθμίζεται» παρά μόνο ανατρέπεται. Που δεν μένει στη μέση του δρόμου, λέει «ΟΧΙ μέχρι τέλους» και το εννοεί. Δεν τσαλαβουτά σε έναν καπιταλισμό κεϊνσιανού τύπου, ανεδαφικού στη σημερινή εποχή. Είναι ψήφος κινήματος και πολιτικού αγώνα όχι «διαπραγμάτευσης» και τηλεοπτικού θεάματος.
6) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μόνη που αντιπαρατίθεται με όρους εργατικής πολιτικής και αυτενέργειας στο σάπιο πολιτικό κατεστημένο, τη δικτατορία των ΜΜΕ, τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, τα αρχηγικά κόμματα. Και το κάνει με οδηγό την ενεργή συμμετοχή και όχι την αποχή των εργαζομένων και την ανάθεση· την άνθηση των λαϊκών ελευθεριών και την κοινωνική χειραφέτηση, όχι τον περιορισμένο ορίζοντα του αστικού κοινοβουλευτισμού.
7) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ στον άλλο δρόμο, στην αντικαπιταλιστική προοπτική. Δεν διστάζει να αναμετρηθεί ούτε αφήνει για άλλη ώρα τα ερωτήματα «τι θα γίνει αν βγούμε από το ευρώ;», «με ποιο διεθνή συσχετισμό», «υπάρχει εναλλακτική λύση;». Αντιθέτως, τα αντιμετωπίζει με πνεύμα γόνιμου διαλόγου κι αναζήτησης, και κυρίως με λογική επαναθεμελίωσης του επαναστατικού δρόμου, του διεθνισμού και της κομμουνιστικής χειραφέτησης. Τη μόνη λογική που μπορεί να ανασυστήσει με αξιοπιστία και προοπτική την Αριστερά, το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό, που τραυματίστηκαν από τον «υπαρκτό», το ηττημένο ΚΚ αλλά και από τα κόμματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ.
8) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μόνη που απαντά καθαρά ποιος θα επιβάλει έναν άλλο δρόμο,πέρα από την αστική επίθεση, την ΕΕ και το σύστημα της εκμετάλλευσης. Είναι η μόνη που, πολύ πριν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μεταλλαχτεί μνημονιακά και η ΓΣΕΕ συνταχθεί με τον ΣΕΒ στο «ναι», έλεγε πως η λύση των εργατικών προβλημάτων δεν θα προέλθει από κάποια «αριστερή κυβέρνηση» ή ένα κίνημα που κινείται στις ράγες της ΓΣΕΕ. Θα προέλθει από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, καρδιά ενός λαού οργανωμένου με πρωτότυπους, πολύμορφους και αποτελεσματικούς τρόπους. Ψήφος υπέρβασης όσων καλούν σε μια νέα κυβερνητική ανάθεση ή στο ισχυρό κόμμα-παντογνώστη.
9) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι βαθιά ενωτική, που συσπειρώνει δυνάμεις σε μετωπική ανατρεπτική λογική. Που υποστηρίζει ένα μέτωπο όλων των αντιΕΕ, αντικαπιταλιστικών, ταξικών δυνάμεων. Που προβάλλει γραμμή πολιτικής συνεργασίας με πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής, καθώς και κοινής δράσης στο κίνημα για την ήττα της αντεργατικής εκστρατείας. Που ενθαρρύνει τις διαφοροποιήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν τις θεωρεί συλλήβδην «ανάχωμα», ίσα-ίσα προσπαθεί να τις ανασυγκροτήσει σε ανώτερη πολιτική βάση. Είναι με το συνεχή θεωρητικό διάλογο και την κοινή δράση με όλες τις μαχόμενες αριστερές δυνάμεις. Το έδειξε με τη συγκρότηση-λειτουργία της, παρά τα προβλήματα, με τη συλλογικότητα έναντι του αρχηγισμού, τον προσανατολισμό στις διαδικασίες βάσης των τοπικών επιτροπών, τις προτάσεις πολιτικής συνεργασίας (που άλλοτε καρποφορούσαν, άλλοτε όχι), τις μετωπικές μορφές που προώθησε (π.χ. κίνηση για τη διαγραφή του χρέους, πρωτοβουλία «όχι μέχρι τέλους»), τις πρωτοβουλίες διαλόγου, τα ενωτικά σχήματα που στήριξε σε εργασιακούς χώρους, γειτονιές και σχολές. Δεν είναι ψήφος «ψαρέματος σε θολά νερά». Που στο όνομα ενός γενικού δημοκρατικού – πατριωτικού – αντιμνημονιακού μετώπου, προσπαθεί να ενώσει τους πάντες. Και αυτούς που είναι με το ευρώ και την ΕΕ και αυτούς που είναι εναντίον τους, στο όνομα μιας πλατιάς ενότητας. Τίποτα δεν διδαχτήκανε από την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και των «χάρτινων αντιμνημονιακών πύργων»; Δεν είναι όμως και ψήφος μόνο για τους «πεισμένους» και τους ιδεολογικά «καθαρούς». Απευθύνεται σε πλατιές εργατικές και νεολαιίστικες μάζες γιατί έχει εμπιστοσύνη στο κριτήριό τους και τη δυνατότητά τους να αναγνωρίσουν την εργατική, αντιΕΕ, αντικαπιταλιστική πρόταση όταν παρουσιάζεται αυτοτελώς και δεν «χάνεται» ή «κρύβεται» μέσα σε διαχειριστικά μέτωπα της μισής αντίστασης.
10) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ψήφος κατά της κατάμαυρης Χρυσής Αυγής – χρυσής εφεδρείας του συστήματος. Της οργάνωσης που σε κάθε ευκαιρία στηρίζει το ευρώ και την ΕΕ (δηλώσεις Μιχαλολιάκου), τους εφοπλιστές, το ρατσισμό, το δουλεμπόριο και το φασισμό. Το αντιμνημονιακό τους προφίλ είναι πρόφαση για να στρατεύουν εργατικές δυνάμεις και νέους στην πιο επιθετική πολιτική του καπιταλισμού και του πολιτικού συστήματος (που μια χαρά γίνανε μέρος του).
11) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι και ψήφος αποφασιστικότητας για μια άλλη αριστερά, για το μέλλον της επαναστατικής αριστεράς και του κινήματος. Προσπαθούν να μας πουν ότι μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ κατάρρευσε και όλη η αριστερά, κατάρρευσε η ελπίδα για την ανατροπή, η πάλη για έναν καλύτερο κόσμο. Ότι το μόνο που μένει είναι να διαλέξουμε καλύτερο διαχειριστή, γι αυτό και σε αυτές τις εκλογές δεν κρίνονται πολλά πράγματα, το «παιχνίδι είναι στημένο και ξεπουλημένο». Είναι οι ίδιοι που λίγες μήνες πριν μας καλούσαν για την «ιστορική ευκαιρία της αριστεράς» και την αριστερή κυβέρνηση» που επελαύνει και πρέπει να στηρίξουμε. Τα θέλουν μονά-ζυγά δικά τους. Εμπορεύονται την απελπισία του αριστερού κόσμου όπως εμπορεύτηκαν και την ελπίδα του. Πλανώνται οικτρά. Το «όνειρο δεν θα ξαναμείνει ορφανό». Ούτε η Ελλάδα είναι Κύπρος. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλες οι αντικαπιταλιστικές δυνάμεις κάνουν κάλεσμα ενάντια στην αποχή και την αποστράτευση, συσπείρωσης γύρω από το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και πόλο-μέτωπο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
Το ΝΑΡ έχει απόλυτη επίγνωση πως αυτή η μάχη δίνεται σε αφάνταστα δύσκολο και εχθρικό έδαφος. Ορίζουν μια «φαστ τρακ» προεκλογική περίοδο λίγων ημερών, όπου αναγκαστικά θα κυριαρχήσει η τηλεοπτική χούντα της διαπλοκής και των κατευθυνόμενων δημοσκοπήσεων. Πάμε όμως με την αισιοδοξία του κινήματος, των πολιτικών μας θέσεων, της λαϊκής επιμονής για να νικήσει το ΟΧΙ!
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΣ
Εργαζόμενοι - Εργαζόμενες, Νέοι - Νέες!
Τον αντιδραστικό συνασπισμό εξουσίας δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει μια άσφαιρη αντιπολίτευση που μένει στα μισά του δρόμου, που ανακυκλώνει, χωρίς μάλιστα τη στοιχειώδη αυτοκριτική, την ηττημένη στρατηγική της φιλολαϊκής πολιτικής εντός της ΕΕ (σε μια αριστερή εκδοχή του «καλού» ΣΥΡΙΖΑ του 2012), όπως κάνει η ΛΑΕ. Δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει το ΚΚΕ που συνεχίζει να περιφρονεί τους άμεσους στόχους ρήξης με την ΕΕ και το κεφάλαιο, και τους παραπέμπει μετά τη «λαϊκή εξουσία», ως βολικό ιδεολογικό άλλοθι για την άρνησή του να συμβάλλει σε αγώνες και μέτωπο ανατροπής.
Δύο δρόμοι ανοίγονται μπροστά μας:
Από τη μια, ο δρόμος της βαρβαρότητας των μνημονίων, της ανεργίας, της διαρκούς επιτροπείας. Είναι ο δρόμος της ΕΕ, των επιχειρηματικών ομίλων, των τραπεζιτών και όλου του σάπιου πολιτικού συστήματος, που εκβίαζε για τα ΝΑΙ.
Από την άλλη, ο δρόμος της ρήξης με ΕΕ, ΔΝΤ και τον καπιταλιστικό μονόδρομο. Είναι ο δρόμος τωνεργαζόμενων, της νεολαίας, της φτωχολογιάς που ψήφισε μαζικά ΟΧΙ.
Το ΝΑΡ και η νεολαία κομμουνιστική απελευθέρωση σε καλούν να στηρίξεις τα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της εκλογικής της συνεργασίας με το ΕΕΚ κα τους ανένταχτους αγωνιστές/στριες της αριστεράς γιατί:
1) Ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σημαίνει μαύρο σε όλους τους μνημονιακούς διαχειριστές, παλιότερους και νεότερους. Μαύρο στα τερατώδη ψέματα και την απάτη Τσίπρα, Μεϊμαράκη, Θεοδωράκη και σία που διαγκωνίζονται για το ποιος θα εφαρμόσει πιο «κοινωνικά» τον αντεργατικό αρμαγεδώννα που μαζί ψηφίσανε.
2) Ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ σημαίνει υποστήριξη στην πάλη για συνολική ανατροπή των μνημονίων, της αντεργατικής επίθεσης και των αστικών αναδιαρθρώσεων. Σημαίνει ρήξη με τους πυλώνες αυτής της επιδρομής (ΕΕ, χρέος, μισθολογική εξαθλίωση, κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός). Μια γραμμή που κοντράρει στα ίσια, τώρα κι από εργατική σκοπιά τη γραμμή του αστικού κόσμου. Ψήφος μαχητικής, λαϊκής αριστερής αντιπολίτευσης.
3) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ολόκληρη «αντιΕΕ» ψήφος. Μιλάει ξεκάθαρα για έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ τώρα, για να «σκιστούν» τα μνημόνια, να ζήσει ο λαός. Με διεθνιστικό κι εργατικό πρόσημο. Όχι αργότερα, «αν δεν μπορέσουμε να ανατρέψουμε τα μνημόνια» (πάλι τα ίδια;) ούτε με παραπομπή σε δημοψηφίσματα – καλένδες, χωρίς σαφή τοποθέτηση ενάντια στην ΕΕ όπως λέει η ΛΑΕ. Ούτε μετά τη λαϊκή εξουσία γιατί η «έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ τώρα θα είναι καταστροφή», όπως λέει το ΚΚΕ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ξορκίζει το παρόν για μια «ανάπηρη μελλοντική ελευθερία» που πάλι μας τάζουν. Δεν διαχωρίζει τους ευρωπαϊκούς δρακόντειους νόμους σε νομισματικούς και όχι. Δεν διαχωρίζει την ευρωζώνη από την ΕΕ. Δεν αντιμετωπίζει τη ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ ως καλύτερο «ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών» αλλά ως κλονισμό της σχέσης μισθών – κερδών, για να χάνει πλούτο, δύναμη και ιδιοκτησία το κεφάλαιο. Δεν θεωρεί το νόμισμα «εργαλείο ανάπτυξης» αλλά δρόμο απελευθέρωσης από την ΕΚΤ και τη δικτατορία των αγορών.
4) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ θυμίζει ποιοι ήταν στο στρατόπεδο του «ναι» και του «μένουμε Ευρώπη» όταν ο λαός ψήφιζε «όχι» με ταξικό σθένος και νεανικό ριζοσπαστισμό. Και το κάνει για να οπλίσει με αποφασιστικότητα και κυρίως με συνείδηση για το με ποιους πρέπει να συγκρουστούμε, ποιους και πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε ώστε να κατακτηθούν λύσεις στα ζωτικά προβλήματα των εργαζομένων και των νέων.
5) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ψήφος αγωνιστικού ρεαλισμού. Όχι ουτοπικής παρελθοντολογίας για «ένα κράτος πρόνοιας του ‘60» και μια «Ευρώπη των λαών» (που δεν υπήρξε ποτέ). Που βλέπει το σημερινό ολοκληρωτικό καπιταλισμό και την κρίση του, που κατανοεί ότι αυτή η επίθεση «δεν μεταρρυθμίζεται» παρά μόνο ανατρέπεται. Που δεν μένει στη μέση του δρόμου, λέει «ΟΧΙ μέχρι τέλους» και το εννοεί. Δεν τσαλαβουτά σε έναν καπιταλισμό κεϊνσιανού τύπου, ανεδαφικού στη σημερινή εποχή. Είναι ψήφος κινήματος και πολιτικού αγώνα όχι «διαπραγμάτευσης» και τηλεοπτικού θεάματος.
6) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μόνη που αντιπαρατίθεται με όρους εργατικής πολιτικής και αυτενέργειας στο σάπιο πολιτικό κατεστημένο, τη δικτατορία των ΜΜΕ, τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, τα αρχηγικά κόμματα. Και το κάνει με οδηγό την ενεργή συμμετοχή και όχι την αποχή των εργαζομένων και την ανάθεση· την άνθηση των λαϊκών ελευθεριών και την κοινωνική χειραφέτηση, όχι τον περιορισμένο ορίζοντα του αστικού κοινοβουλευτισμού.
7) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ στον άλλο δρόμο, στην αντικαπιταλιστική προοπτική. Δεν διστάζει να αναμετρηθεί ούτε αφήνει για άλλη ώρα τα ερωτήματα «τι θα γίνει αν βγούμε από το ευρώ;», «με ποιο διεθνή συσχετισμό», «υπάρχει εναλλακτική λύση;». Αντιθέτως, τα αντιμετωπίζει με πνεύμα γόνιμου διαλόγου κι αναζήτησης, και κυρίως με λογική επαναθεμελίωσης του επαναστατικού δρόμου, του διεθνισμού και της κομμουνιστικής χειραφέτησης. Τη μόνη λογική που μπορεί να ανασυστήσει με αξιοπιστία και προοπτική την Αριστερά, το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό, που τραυματίστηκαν από τον «υπαρκτό», το ηττημένο ΚΚ αλλά και από τα κόμματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ.
8) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μόνη που απαντά καθαρά ποιος θα επιβάλει έναν άλλο δρόμο,πέρα από την αστική επίθεση, την ΕΕ και το σύστημα της εκμετάλλευσης. Είναι η μόνη που, πολύ πριν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μεταλλαχτεί μνημονιακά και η ΓΣΕΕ συνταχθεί με τον ΣΕΒ στο «ναι», έλεγε πως η λύση των εργατικών προβλημάτων δεν θα προέλθει από κάποια «αριστερή κυβέρνηση» ή ένα κίνημα που κινείται στις ράγες της ΓΣΕΕ. Θα προέλθει από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, καρδιά ενός λαού οργανωμένου με πρωτότυπους, πολύμορφους και αποτελεσματικούς τρόπους. Ψήφος υπέρβασης όσων καλούν σε μια νέα κυβερνητική ανάθεση ή στο ισχυρό κόμμα-παντογνώστη.
9) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι βαθιά ενωτική, που συσπειρώνει δυνάμεις σε μετωπική ανατρεπτική λογική. Που υποστηρίζει ένα μέτωπο όλων των αντιΕΕ, αντικαπιταλιστικών, ταξικών δυνάμεων. Που προβάλλει γραμμή πολιτικής συνεργασίας με πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής, καθώς και κοινής δράσης στο κίνημα για την ήττα της αντεργατικής εκστρατείας. Που ενθαρρύνει τις διαφοροποιήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν τις θεωρεί συλλήβδην «ανάχωμα», ίσα-ίσα προσπαθεί να τις ανασυγκροτήσει σε ανώτερη πολιτική βάση. Είναι με το συνεχή θεωρητικό διάλογο και την κοινή δράση με όλες τις μαχόμενες αριστερές δυνάμεις. Το έδειξε με τη συγκρότηση-λειτουργία της, παρά τα προβλήματα, με τη συλλογικότητα έναντι του αρχηγισμού, τον προσανατολισμό στις διαδικασίες βάσης των τοπικών επιτροπών, τις προτάσεις πολιτικής συνεργασίας (που άλλοτε καρποφορούσαν, άλλοτε όχι), τις μετωπικές μορφές που προώθησε (π.χ. κίνηση για τη διαγραφή του χρέους, πρωτοβουλία «όχι μέχρι τέλους»), τις πρωτοβουλίες διαλόγου, τα ενωτικά σχήματα που στήριξε σε εργασιακούς χώρους, γειτονιές και σχολές. Δεν είναι ψήφος «ψαρέματος σε θολά νερά». Που στο όνομα ενός γενικού δημοκρατικού – πατριωτικού – αντιμνημονιακού μετώπου, προσπαθεί να ενώσει τους πάντες. Και αυτούς που είναι με το ευρώ και την ΕΕ και αυτούς που είναι εναντίον τους, στο όνομα μιας πλατιάς ενότητας. Τίποτα δεν διδαχτήκανε από την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και των «χάρτινων αντιμνημονιακών πύργων»; Δεν είναι όμως και ψήφος μόνο για τους «πεισμένους» και τους ιδεολογικά «καθαρούς». Απευθύνεται σε πλατιές εργατικές και νεολαιίστικες μάζες γιατί έχει εμπιστοσύνη στο κριτήριό τους και τη δυνατότητά τους να αναγνωρίσουν την εργατική, αντιΕΕ, αντικαπιταλιστική πρόταση όταν παρουσιάζεται αυτοτελώς και δεν «χάνεται» ή «κρύβεται» μέσα σε διαχειριστικά μέτωπα της μισής αντίστασης.
10) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ψήφος κατά της κατάμαυρης Χρυσής Αυγής – χρυσής εφεδρείας του συστήματος. Της οργάνωσης που σε κάθε ευκαιρία στηρίζει το ευρώ και την ΕΕ (δηλώσεις Μιχαλολιάκου), τους εφοπλιστές, το ρατσισμό, το δουλεμπόριο και το φασισμό. Το αντιμνημονιακό τους προφίλ είναι πρόφαση για να στρατεύουν εργατικές δυνάμεις και νέους στην πιο επιθετική πολιτική του καπιταλισμού και του πολιτικού συστήματος (που μια χαρά γίνανε μέρος του).
11) Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι και ψήφος αποφασιστικότητας για μια άλλη αριστερά, για το μέλλον της επαναστατικής αριστεράς και του κινήματος. Προσπαθούν να μας πουν ότι μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ κατάρρευσε και όλη η αριστερά, κατάρρευσε η ελπίδα για την ανατροπή, η πάλη για έναν καλύτερο κόσμο. Ότι το μόνο που μένει είναι να διαλέξουμε καλύτερο διαχειριστή, γι αυτό και σε αυτές τις εκλογές δεν κρίνονται πολλά πράγματα, το «παιχνίδι είναι στημένο και ξεπουλημένο». Είναι οι ίδιοι που λίγες μήνες πριν μας καλούσαν για την «ιστορική ευκαιρία της αριστεράς» και την αριστερή κυβέρνηση» που επελαύνει και πρέπει να στηρίξουμε. Τα θέλουν μονά-ζυγά δικά τους. Εμπορεύονται την απελπισία του αριστερού κόσμου όπως εμπορεύτηκαν και την ελπίδα του. Πλανώνται οικτρά. Το «όνειρο δεν θα ξαναμείνει ορφανό». Ούτε η Ελλάδα είναι Κύπρος. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλες οι αντικαπιταλιστικές δυνάμεις κάνουν κάλεσμα ενάντια στην αποχή και την αποστράτευση, συσπείρωσης γύρω από το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και πόλο-μέτωπο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
Το ΝΑΡ έχει απόλυτη επίγνωση πως αυτή η μάχη δίνεται σε αφάνταστα δύσκολο και εχθρικό έδαφος. Ορίζουν μια «φαστ τρακ» προεκλογική περίοδο λίγων ημερών, όπου αναγκαστικά θα κυριαρχήσει η τηλεοπτική χούντα της διαπλοκής και των κατευθυνόμενων δημοσκοπήσεων. Πάμε όμως με την αισιοδοξία του κινήματος, των πολιτικών μας θέσεων, της λαϊκής επιμονής για να νικήσει το ΟΧΙ!
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΣ
Εργαζόμενοι - Εργαζόμενες, Νέοι - Νέες!
Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, προβάλλει και προωθεί στις εκλογές και στους αγώνες της «επόμενης μέρας», ένα συνολικό και συνεκτικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης με βασικούς πολιτικούς στόχους:
● Την αντεπίθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος και την κλιμάκωση του πολιτικού αγώνα της εργατικής τάξης και του λαού, για δουλειά-ψωμί-παιδεία-ελευθερία. Για να ανατραπεί το 3ο μνημόνιο και τα προηγούμενα, συνολικά η αντιλαϊκή πολιτική του μαύρου μετώπου Κεφαλαίου - ΕΕ – ΔΝΤ και κάθε κυβερνητική λύση για συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο διαχειριστής της. Για να ξηλωθούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα και οι αστικές αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις της τελευταίας πενταετίας, να αποσπαστούν ουσιαστικές κατακτήσεις σε όφελος των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου. Για να σπάσει «το πλαίσιο» του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού και της επιτροπείας, της λεηλασίας μέσω χρέους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
● Μονομερής κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των εφαρμοστικών νόμων που τις συνοδεύουν.
● Μη αναγνώριση, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.
● Εθνικοποίηση όλων των Τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, χωρίς αποζημίωση και λειτουργία τους με εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και των ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας περιουσίας.
● Αντικαπιταλιστική διεθνιστική αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ, συμβολή στη διάλυση της ΕΕ, από τη σκοπιά της δημιουργίας μιας εργατικής διεθνοποίησης, με σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική, στην περιοχή μας, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.
● Κλείσιμο των βάσεων, έξοδος από το ΝΑΤΟ και από όλους τους υπερεθνικούς καπιταλιστικούς οργανισμούς (ΔΝΤ, ΠΟΕ, ΟΟΣΑ). Διάλυση του επικίνδυνου άξονα Ισραήλ - Ελλάδας - Κύπρου. Καμιά συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές εκστρατείες και πολέμους. Ριζική μείωση δαπανών για πολεμικούς εξοπλισμούς. Διεθνιστικός αγώνας μαζί με τα κινήματα και τους λαούς της περιοχής.
● Ανατροπή της σχέσης μισθών-κερδών υπέρ των μισθών. Μείωση του ποσοστού εκμετάλλευσης με ενίσχυση του μεριδίου του κοινωνικού πλούτου προς όφελος αυτών που τον παράγουν, από την σκοπιά της κατάργησης του κέρδους, της εκμετάλλευσης και της ατομικής ιδιοποίησης του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου.
● Μέτρα για τους ανέργους και τη μάστιγα της ανεργίας: Προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες που καταρρέουν για να καλυφθούν οι κοινωνικές ανάγκες. Μείωση των ωρών δουλειάς (με πρώτο βήμα το 35ωρο, 5νθήμερο, επτάωρο). Άμεση εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση όλων των επιχειρήσεων που έχουν εγκαταλείψει οι ιδιοκτήτες τους και επαναλειτουργία με εργατικό έλεγχο. Μεγάλο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για τις κοινωνικές λαϊκές ανάγκες, ενάντια στο σύμφωνο σταθερότητας της ΕΕ. Επίδομα ανεργίας για την κάλυψη της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανέργων, με πρώτο βήμα τον διπλασιασμό του σε όλους τους ανέργους χωρίς περιορισμούς. Διαγραφή των χρεών τους σε τράπεζες, εφορία, δημόσιο. Εξασφάλιση πλήρους, δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών (ηλεκτρικό, νερό, θέρμανση, συγκοινωνίες).
● Συνολική υπεράσπιση της ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για την επιβίωση. Ενάντια στους πλειστηριασμούς, τις κατασχέσεις, τις διακοπές ρεύματος και νερού, την τοκογλυφία, τον μαυραγοριτισμό, τα ενεχυροδανειστήρια. Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών. Κανένας άνθρωπος πεινασμένος και χωρίς στέγη, άμεση κάλυψη των αναγκών από το κράτος και τους δήμους. Δημόσιες, φτηνές, δωρεάν για τους άνεργους και του φτωχούς, συγκοινωνίες.
● Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις που θα καλύπτουν τις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής. 900 ευρώ κατώτερος μισθός καθαρά. Κάλυψη όλων των απωλειών που έγιναν στους μισθούς από το 2009.
● Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας παντού.
● Μόνιμη και σταθερή δουλειά, ενάντια στην ευέλικτη εργασία, ενάντια σε όλες τις μορφές ελαστικής απασχόλησης, την εντατικοποίηση, τα 5μηνα. Κατάργηση όλων των μορφών μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας (μπλοκάκια, voucher, κουπόνια, πρακτική άσκηση κλπ).
● Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς, ενάντια στον εργοδοτικό δεσποτισμό και την απόλυτη εξουσία του κεφαλαίου πάνω στην εργασία με ορίζοντα την εξάλειψη κάθε αποξενωτικής και αλλοτριωτικής μορφής εργασίας, την κατάργηση της ίδιας της μισθωτής δουλειάς, της εργατικής δύναμης σαν εμπόρευμα.
● Παλεύουμε ενάντια στη φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα. Για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την μείωση των συντελεστών φορολογίας στην εργατική, τάξη τους αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες. Αφορολόγητο όριο τα 15000 Ε ατομικό και 30000 Ε οικογενειακό εισόδημα. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, φάρμακα). Επαναφορά του φορολογικού συντελεστή στο 45% για τα κέρδη του κεφαλαίου. Κατάργηση των φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών και της εκκλησίας. Κατάργηση των off-shore εταιρειών και των φορολογικών παράδεισων.
● Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα. Πλήρης και καθολική ασφάλιση για όλους. Κανένας χωρίς συνταξιοδοτική κάλυψη. Κανένας εργαζόμενος χωρίς ένσημα. Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς (25 για τα βαρέα-ανθυγιεινά). Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και 60 για τους άνδρες. Να κατοχυρώνονται ως συντάξιμα τα χρόνια της ανεργίας. Πλήρης σύνταξη ίση με τον καταληκτικό μισθό εργασίας. Να επιστραφούν τα κλεμμένα από τράπεζες, εργοδότες, PSI και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι που λήστεψαν τα ταμεία.
● Δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους. Ενιαίο 12χρονο σχολειό για όλους, ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση με ελεύθερη πρόσβαση, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς, στην αμορφωσιά, στο σχολείο της αγοράς.
● Χτύπημα του αγοραίου πολιτισμού και της μιντιακής επιβολής του, για μια νέα λαϊκή πολιτιστική δημιουργία, ανοιχτή στα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα. Για την πρόσβαση των εργαζομένων και της νεολαίας στη παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.
● Δημόσια δωρεάν υγεία και περίθαλψη για όλους. Να καταργηθεί άμεσα κάθε είδους πληρωμή στα δημόσια νοσοκομεία, καμία μονάδα υγείας κλειστή. Eθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και ένταξη στο δημόσιο σύστημα των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων, των διαγνωστικών αλυσίδων και γενικά του ιδιωτικού κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στο χώρο. Εθνική φαρμακοβιομηχανία.
● Στηρίζουμε την πάλη της φτωχομεσαίας αγροτιάς για:
-Άμεση απόσυρση της φορολεηλασίας του 3ου μνημονίου, κατάργηση των χαρατσιών, κατώτερες εγγυημένες τιμές, ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής, έργα υποδομής, δωρεάν επιστημονική επιμόρφωση, πλήρη δημόσια ασφάλιση της παραγωγής, απαλλοτρίωση της μεγάλης αγροτικής ιδιοκτησίας, άμεση αποζημίωση των καταστροφών και ισοτιμία δικαιωμάτων όλων των εργαζόμενων της υπαίθρου ανεξαρτήτως χρώματος, έθνους και θρησκείας.
-Τη δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών με εργατικό έλεγχο και διεκδίκηση κρατικής ενίσχυσης σε σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική.
-Τη δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα τροφίμων σε συνεργασία με τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς που θα συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού με κεντρικό σχεδιασμό και με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.
● Για μια «άνοιξη» των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, ενάντια στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, στην αντιδραστική αναμόρφωση του κράτους, στην προληπτική καταστολή και την πολύμορφη καταπίεση. Κατάργηση των δυνάμεων καταστολής (ΜΑΤ, ΔΕΛΤΑ), της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας και του «Καλλικράτη». Πάλη για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών και του ρατσισμού, για το ξήλωμα των φασιστικών δικτύων μέσα στο «βαθύ κράτος», για την αποκάλυψη και τιμωρία όσων στήριξαν (και από την ολιγαρχία) τους νεοναζί της Χ.Α. και το φασισμό.
Το ίδιο το πρόγραμμα και ο αγώνας γι’ αυτό συνδέουν την αγωνία των λαϊκών στρωμάτων που συνθλίβονται από την κρίση με την προσέγγιση του στόχου της επανάστασης και της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής προοπτικής. Με τους αγώνες των εργαζομένων και του λαού μπορούν να αποσπαστούν κατακτήσεις, να επιβληθούν ρωγμές στην κυρίαρχη πολιτική. Το πρόγραμμα αυτό στο σύνολο του μπορεί να εφαρμοστεί μόνο αν ο ίδιος ο λαός πάρει τη ζωή του συνολικά στα δικά του χέρια: Δηλαδή μόνο αν η εργατική τάξη ανυψωθεί σε τάξη για τον εαυτό της και μαζί με τα φτωχά μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου πραγματοποιήσει αυτό που τρομάζει τους αστούς, την αντικαπιταλιστική επανάσταση και την εργατική εξουσία.
Το ΝΑΡ για την κομμουνιστική απελευθέρωση γι’ αυτή την Αριστερά παλεύει. Γι αυτό στηρίζει την κοινή δράση στο κίνημα. Γι αυτό κινείται με συνέχεια και συνέπεια με μετωπική λογική.
Γι αυτό απηύθυνε πρόταση πολιτικής συνεργασίας στις ριζοσπαστικές, αριστερές, ανατρεπτικές και αντικαπιταλιστικές δυνάμεις. Γι αυτό συμμετέχει και σε αυτές τις εκλογές με ψηφοδέλτιο εκλογικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με το ΕΕΚ και ανένταχτους αγωνιστές-στριες.
Η ψήφος και στήριξη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πολλαπλά «χρήσιμη» γιατί είναι ψήφος ρήξης με το σάπιο παλιό και το εφιαλτικό παρόν. Γιατί είναι ψήφος στην ανατρεπτική Αριστερά της αναγκαίας σήμερα μαχητικής αντιπολίτευσης με τους αγώνες, ακόμη και μέσα στη Βουλή. Γιατί μπορεί να γίνει μια κόκκινη σφήνα ανατροπής του σχεδιασμού των μνημονιακών δυνάμεων, για να πετύχουμε ρήγματα στην πολιτική τους, για να ανοίξει ο δρόμος για τη συνολική ανατροπή.
Γιατί είναι ψήφος για ένα μέλλον χωρίς πείνα, δυστυχία, πολέμους, εκμετάλλευση.
Ψηφίζουμε-στηρίζουμε:
● Την αντεπίθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος και την κλιμάκωση του πολιτικού αγώνα της εργατικής τάξης και του λαού, για δουλειά-ψωμί-παιδεία-ελευθερία. Για να ανατραπεί το 3ο μνημόνιο και τα προηγούμενα, συνολικά η αντιλαϊκή πολιτική του μαύρου μετώπου Κεφαλαίου - ΕΕ – ΔΝΤ και κάθε κυβερνητική λύση για συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο διαχειριστής της. Για να ξηλωθούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα και οι αστικές αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις της τελευταίας πενταετίας, να αποσπαστούν ουσιαστικές κατακτήσεις σε όφελος των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου. Για να σπάσει «το πλαίσιο» του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού και της επιτροπείας, της λεηλασίας μέσω χρέους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
● Μονομερής κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των εφαρμοστικών νόμων που τις συνοδεύουν.
● Μη αναγνώριση, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.
● Εθνικοποίηση όλων των Τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, χωρίς αποζημίωση και λειτουργία τους με εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και των ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας περιουσίας.
● Αντικαπιταλιστική διεθνιστική αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ, συμβολή στη διάλυση της ΕΕ, από τη σκοπιά της δημιουργίας μιας εργατικής διεθνοποίησης, με σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική, στην περιοχή μας, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.
● Κλείσιμο των βάσεων, έξοδος από το ΝΑΤΟ και από όλους τους υπερεθνικούς καπιταλιστικούς οργανισμούς (ΔΝΤ, ΠΟΕ, ΟΟΣΑ). Διάλυση του επικίνδυνου άξονα Ισραήλ - Ελλάδας - Κύπρου. Καμιά συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές εκστρατείες και πολέμους. Ριζική μείωση δαπανών για πολεμικούς εξοπλισμούς. Διεθνιστικός αγώνας μαζί με τα κινήματα και τους λαούς της περιοχής.
● Ανατροπή της σχέσης μισθών-κερδών υπέρ των μισθών. Μείωση του ποσοστού εκμετάλλευσης με ενίσχυση του μεριδίου του κοινωνικού πλούτου προς όφελος αυτών που τον παράγουν, από την σκοπιά της κατάργησης του κέρδους, της εκμετάλλευσης και της ατομικής ιδιοποίησης του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου.
● Μέτρα για τους ανέργους και τη μάστιγα της ανεργίας: Προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες που καταρρέουν για να καλυφθούν οι κοινωνικές ανάγκες. Μείωση των ωρών δουλειάς (με πρώτο βήμα το 35ωρο, 5νθήμερο, επτάωρο). Άμεση εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση όλων των επιχειρήσεων που έχουν εγκαταλείψει οι ιδιοκτήτες τους και επαναλειτουργία με εργατικό έλεγχο. Μεγάλο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για τις κοινωνικές λαϊκές ανάγκες, ενάντια στο σύμφωνο σταθερότητας της ΕΕ. Επίδομα ανεργίας για την κάλυψη της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανέργων, με πρώτο βήμα τον διπλασιασμό του σε όλους τους ανέργους χωρίς περιορισμούς. Διαγραφή των χρεών τους σε τράπεζες, εφορία, δημόσιο. Εξασφάλιση πλήρους, δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών (ηλεκτρικό, νερό, θέρμανση, συγκοινωνίες).
● Συνολική υπεράσπιση της ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για την επιβίωση. Ενάντια στους πλειστηριασμούς, τις κατασχέσεις, τις διακοπές ρεύματος και νερού, την τοκογλυφία, τον μαυραγοριτισμό, τα ενεχυροδανειστήρια. Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών. Κανένας άνθρωπος πεινασμένος και χωρίς στέγη, άμεση κάλυψη των αναγκών από το κράτος και τους δήμους. Δημόσιες, φτηνές, δωρεάν για τους άνεργους και του φτωχούς, συγκοινωνίες.
● Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις που θα καλύπτουν τις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής. 900 ευρώ κατώτερος μισθός καθαρά. Κάλυψη όλων των απωλειών που έγιναν στους μισθούς από το 2009.
● Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας παντού.
● Μόνιμη και σταθερή δουλειά, ενάντια στην ευέλικτη εργασία, ενάντια σε όλες τις μορφές ελαστικής απασχόλησης, την εντατικοποίηση, τα 5μηνα. Κατάργηση όλων των μορφών μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας (μπλοκάκια, voucher, κουπόνια, πρακτική άσκηση κλπ).
● Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς, ενάντια στον εργοδοτικό δεσποτισμό και την απόλυτη εξουσία του κεφαλαίου πάνω στην εργασία με ορίζοντα την εξάλειψη κάθε αποξενωτικής και αλλοτριωτικής μορφής εργασίας, την κατάργηση της ίδιας της μισθωτής δουλειάς, της εργατικής δύναμης σαν εμπόρευμα.
● Παλεύουμε ενάντια στη φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα. Για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την μείωση των συντελεστών φορολογίας στην εργατική, τάξη τους αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες. Αφορολόγητο όριο τα 15000 Ε ατομικό και 30000 Ε οικογενειακό εισόδημα. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, φάρμακα). Επαναφορά του φορολογικού συντελεστή στο 45% για τα κέρδη του κεφαλαίου. Κατάργηση των φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών και της εκκλησίας. Κατάργηση των off-shore εταιρειών και των φορολογικών παράδεισων.
● Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα. Πλήρης και καθολική ασφάλιση για όλους. Κανένας χωρίς συνταξιοδοτική κάλυψη. Κανένας εργαζόμενος χωρίς ένσημα. Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς (25 για τα βαρέα-ανθυγιεινά). Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και 60 για τους άνδρες. Να κατοχυρώνονται ως συντάξιμα τα χρόνια της ανεργίας. Πλήρης σύνταξη ίση με τον καταληκτικό μισθό εργασίας. Να επιστραφούν τα κλεμμένα από τράπεζες, εργοδότες, PSI και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι που λήστεψαν τα ταμεία.
● Δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους. Ενιαίο 12χρονο σχολειό για όλους, ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση με ελεύθερη πρόσβαση, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς, στην αμορφωσιά, στο σχολείο της αγοράς.
● Χτύπημα του αγοραίου πολιτισμού και της μιντιακής επιβολής του, για μια νέα λαϊκή πολιτιστική δημιουργία, ανοιχτή στα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα. Για την πρόσβαση των εργαζομένων και της νεολαίας στη παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.
● Δημόσια δωρεάν υγεία και περίθαλψη για όλους. Να καταργηθεί άμεσα κάθε είδους πληρωμή στα δημόσια νοσοκομεία, καμία μονάδα υγείας κλειστή. Eθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και ένταξη στο δημόσιο σύστημα των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων, των διαγνωστικών αλυσίδων και γενικά του ιδιωτικού κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στο χώρο. Εθνική φαρμακοβιομηχανία.
● Στηρίζουμε την πάλη της φτωχομεσαίας αγροτιάς για:
-Άμεση απόσυρση της φορολεηλασίας του 3ου μνημονίου, κατάργηση των χαρατσιών, κατώτερες εγγυημένες τιμές, ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής, έργα υποδομής, δωρεάν επιστημονική επιμόρφωση, πλήρη δημόσια ασφάλιση της παραγωγής, απαλλοτρίωση της μεγάλης αγροτικής ιδιοκτησίας, άμεση αποζημίωση των καταστροφών και ισοτιμία δικαιωμάτων όλων των εργαζόμενων της υπαίθρου ανεξαρτήτως χρώματος, έθνους και θρησκείας.
-Τη δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών με εργατικό έλεγχο και διεκδίκηση κρατικής ενίσχυσης σε σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική.
-Τη δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα τροφίμων σε συνεργασία με τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς που θα συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού με κεντρικό σχεδιασμό και με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.
● Για μια «άνοιξη» των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, ενάντια στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, στην αντιδραστική αναμόρφωση του κράτους, στην προληπτική καταστολή και την πολύμορφη καταπίεση. Κατάργηση των δυνάμεων καταστολής (ΜΑΤ, ΔΕΛΤΑ), της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας και του «Καλλικράτη». Πάλη για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών και του ρατσισμού, για το ξήλωμα των φασιστικών δικτύων μέσα στο «βαθύ κράτος», για την αποκάλυψη και τιμωρία όσων στήριξαν (και από την ολιγαρχία) τους νεοναζί της Χ.Α. και το φασισμό.
Το ίδιο το πρόγραμμα και ο αγώνας γι’ αυτό συνδέουν την αγωνία των λαϊκών στρωμάτων που συνθλίβονται από την κρίση με την προσέγγιση του στόχου της επανάστασης και της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής προοπτικής. Με τους αγώνες των εργαζομένων και του λαού μπορούν να αποσπαστούν κατακτήσεις, να επιβληθούν ρωγμές στην κυρίαρχη πολιτική. Το πρόγραμμα αυτό στο σύνολο του μπορεί να εφαρμοστεί μόνο αν ο ίδιος ο λαός πάρει τη ζωή του συνολικά στα δικά του χέρια: Δηλαδή μόνο αν η εργατική τάξη ανυψωθεί σε τάξη για τον εαυτό της και μαζί με τα φτωχά μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου πραγματοποιήσει αυτό που τρομάζει τους αστούς, την αντικαπιταλιστική επανάσταση και την εργατική εξουσία.
Το ΝΑΡ για την κομμουνιστική απελευθέρωση γι’ αυτή την Αριστερά παλεύει. Γι αυτό στηρίζει την κοινή δράση στο κίνημα. Γι αυτό κινείται με συνέχεια και συνέπεια με μετωπική λογική.
Γι αυτό απηύθυνε πρόταση πολιτικής συνεργασίας στις ριζοσπαστικές, αριστερές, ανατρεπτικές και αντικαπιταλιστικές δυνάμεις. Γι αυτό συμμετέχει και σε αυτές τις εκλογές με ψηφοδέλτιο εκλογικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με το ΕΕΚ και ανένταχτους αγωνιστές-στριες.
Η ψήφος και στήριξη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πολλαπλά «χρήσιμη» γιατί είναι ψήφος ρήξης με το σάπιο παλιό και το εφιαλτικό παρόν. Γιατί είναι ψήφος στην ανατρεπτική Αριστερά της αναγκαίας σήμερα μαχητικής αντιπολίτευσης με τους αγώνες, ακόμη και μέσα στη Βουλή. Γιατί μπορεί να γίνει μια κόκκινη σφήνα ανατροπής του σχεδιασμού των μνημονιακών δυνάμεων, για να πετύχουμε ρήγματα στην πολιτική τους, για να ανοίξει ο δρόμος για τη συνολική ανατροπή.
Γιατί είναι ψήφος για ένα μέλλον χωρίς πείνα, δυστυχία, πολέμους, εκμετάλλευση.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!
Ψηφίζουμε-στηρίζουμε:
ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΕΕΚ ΚΑΙ ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ/ΣΤΡΙΕΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου