Το Πολιτικό Γραφείο του ΕΕΚ-ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΈΣ
Ο αλαζονικός και ασήμαντος πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ αποκάλεσε “ασήμαντο τσίρκο” το ελληνικό Δημοψήφισμα και το θριαμβευτικό κι ανυπόταχτο ΟΧΙ του λαού στη βαρβαρότητα των μνημονίων. Η υποταχτική κυβέρνηση Τσίπρα βιάστηκε να τον επιβεβαιώσει μετατρέποντας το ΟΧΙ σε δουλικό Ναι. Ανάμεσα στο λαό που ανέβασε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και την τρόικα η κυβέρνηση Τσίπρα διάλεξε την τρόικα.
Ζητώντας εξουσιοδότηση για την επαίσχυντη συμφωνία από την Βουλή έχασε την υποστήριξη και 17 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ενώ άλλοι 15 δήλωσαν ότι συμφωνούν με την αρνητική στάση των άλλων αλλά ψηφίζουν ναι μόνον για να μην χαθεί η “δεδηλωμένη”. Από την άλλη, η Δεξιά κι όλο το μνημονιακό μπλοκ και τα ΜΜΕ θριαμβολογούν ότι η περιβόητη “δεδηλωμένη” χάθηκε, μια και η πρόταση της κυβέρνησης στηρίχτηκε αποφασιστικά από όλο το Μαύρο Μέτωπο του Μεϊμαράκη, των Ποταμίσιων και της Φώφης. Η κυβέρνηση Τσίπρα γίνεται όμηρος της Δεξιάς και των μνημονιακών και περίγελος των ηττημένων.
Είχε προηγηθεί, από την πρώτη στιγμή της κατηγορηματικής λαϊκής ετυμηγορίας της 5ης Ιουλίου, το σάλπισμα της άτακτης υποχώρησης. Ο Τσίπρας δήλωσε ότι δεν θα υπάρξει ρήξη με την ΕΕ. Σε συνθήκες λυσσαλέου ταξικού πολέμου σήκωσε πρώτος την λευκή σημαία της ταξικής συμφιλίωσης και ταξικής ειρήνης και κάλεσε το “συμβούλιο των αρχηγών” των νικημένων υπό την εποπτεία του υπέρμαχου του Ναι Προέδρου Παυλόπουλου, συμφωνώντας κοινό πλαίσιο διαπραγμάτευσης δηλαδή υποταγής στο όνομα μιας ανύπαρκτης “εθνικής ενότητας”. Παρέλειψε μόνο να καλέσει και συμβούλιο πρώην αρχηγών και πρωθυπουργών και βασιλιάδων αυτών που παρέλασαν καλώντας να ψηφιστεί το Ναι.
Σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο οι ιμπεριαλιστές δείξανε την ακραία περιφρόνησή τους στον λαό και την βούλησή του και ζήτησαν χωρίς όρους παράδοση. Ορισμένοι στην Ευρωβουλή είπαν απερίφραστα και κυνικά στον Τσίπρα: “ Εσύ που έχεις διπλή εντολή από τον λαό σου, στις 25 Ιανουαρίου και στις 5 Ιουλίου, εσύ είσαι και ο μόνος που μπορείς και πρέπει να επιβάλεις την συμφωνία με του θεσμούς”. Κι ο πρωθυπουργός μαζί με την ηγετική ομάδα του πειθάρχησαν, μετατρέποντας το ΟΧΙ του λαού σε ΝΑΙ της υποταγής. Αλήθεια, στο σημείο αυτό οι ιμπεριαλιστές είχαν το δικό τους δίκιο: Ποιος άλλος θα μπορούσε να περάσει μια τέτοια συμφωνία; Η Δεξιά του Μεϊμαράκη και του Άδωνη μαζί με το Ποτάμι της τηλεπερσόνας και το φάντασμα του ΠΑΣΟΚ της Φώφης και του Λοβέρδου;
Μ' αυτόν, όμως, τον τρόπο, οι ιμπεριαλιστές της τρόικας καίνε και το χαρτί του ρεφορμισμού. Η κοινωνία που λιμοκτονεί έχει εξαντλήσει τις αντοχές της αλλά όχι το δυναμικό της αντίστασης που έδειξε στις 3 και 5 Ιουλίου. Θα υπάρξει αρχικά σύγχυση, οργή, αγανάκτηση, πικρία, ακόμα κι απόγνωση. Δεν έχει, όμως. κι άλλο δρόμο από εκείνον του αγώνα ενάντια στα νέα τρισχειρότερα μνημόνια του κοινωνικού κανιβαλισμού.
Όσους ανασχηματισμούς της κυβέρνησης ή και πρόωρες εκλογές κι αν κάνει ο Τσίπρας, η πολιτική που ακολούθησε κι ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ τον έχει θέσει σε τροχιά αναπόφευκτης σύγκρουσης και ρήξης με τον λαό. Οι ίδιοι οι υποστηρικτές, οπαδοί μέλη, τα στελέχη, βουλευτές, μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάρουν την απόφασή τους σ' αυτήν την σύγκρουση: με ποιου το μέρος είναι; Δεν μπορούν πια ούτε καν να κρυφτούν πίσω από το παρών ή την αποχή, ενόψει μάλιστα της σχεδιαζόμενης συμφωνίας.
Ας μην επιχαίρει το σταλινικό ΚΚΕ. Μπορεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να πρόδωσε το Όχι μετά τον θρίαμβό του αλλά η σταλινική ηγεσία επιχείρησε να τορπιλίσει το Όχι πριν καν εκδηλωθεί, τότε που τα έσκιαζε η φοβέρα κι ο κουρνιαχτός των καναλιών, του Μαύρου Μετώπου και των λαοσυνάξεων του “Μένουμε δούλοι στην ΕΕ”.
Σίγουρα τα συνειδητά μέλη κι οι αγωνιστές στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και του ΚΚΕ) πρέπει σοβαρά να προβληματιστούν μπροστά στην ολοφάνερη κρίση ηγεσίας του αριστερού εργατικού κινήματος. Χρειάζεται για την επαναστατική ρήξη που απαιτείται, νέα επαναστατική, διεθνιστική, κομμουνιστική πολιτική, προοπτική, πρόγραμμα, νέα οργάνωση.
Η δυναμική της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, με πρώτο εκκωφαντικό σημάδι την έκρηξη της χρηματιστηριακής φούσκας στην Κίνα οδηγεί σε νέα έξαρση της παγκόσμιας ύφεσης που υπονομεύει τα Μνημόνια πείνας, τα οποία θέλουν να επιβάλλουν στους λαούς οι τύραννοι τους.
Πρέπει η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να επεξεργαστούν το δικό τους εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση με πυλώνες, κατά το ΕΕΚ, την ρήξη με την ΕΕ και την άμεση διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο, την εργατική εξουσία και την διεθνή πάλη για την σοσιαλιστική ενοποίηση της Ευρώπης. Ένα πανελλαδικό Συνέδριο των εργατικών οργανώσεων, των κοινωνικών κινημάτων και αγωνιστικών συλλογικοτήτων πρέπει να προετοιμαστεί την αμέσως επόμενη περίοδο. Στο σχέδιο δράσης που πρέπει να επεξεργαστεί το εργατικό κίνημα ενάντια σε γραφειοκράτες, καπιταλιστές και κυβερνητικούς κολαούζους, να μπει στο κέντρο η προετοιμασία Γενικής Πολιτικής Απεργίας διαρκείας για την κατάργηση του νέου μνημονίου κι όλων των μνημονίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου