Να Εισπνεύσουμε Όλοι/ες Ανάσες Ελευθερίας

Ο Νίκος Ρωμανός έχει ήδη νικήσει.

Έχει κατορθώσει να εκθέσει στα (μισάνοιχτα ακόμη) μάτια της κοινωνίας το παραμύθι περί Κράτους δικαίου. Απέδειξε, θυσιάζοντας μάλιστα το κορμί του, πως οι φανφάρες περί δικαιοσύνης κι ισονομίας, εφαρμόζονται μόνο όταν η εξουσία έχει να κερδίσει κάτι απ’ αυτό, ή τουλάχιστον δεν έχει τίποτε να χάσει. Τη στιγμή που μία νέα οικονομική αγορά στήνεται γύρω από τις φυλακές τύπου Γ και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, την ώρα που τα κυρίαρχα ΜΜΕ καλλιεργούν το κατάλληλο έδαφος πάνω στο οποίο θα χτιστεί το νέο Κράτος ασφάλειας κι εγγύησης διατήρησης της κοινωνικής ειρήνης κατά τη βίαιη φάση της αναδιάρθρωσης του κεφαλαίου, ο Νίκος Ρωμανός ζητά κάτι περισσότερο απ’ το αυτονόητο: ένα νόμιμο (με όρους αστικής δικαιοσύνης) δικαίωμα του, η άρνηση εκχώρησης του οποίου ξεγυμνώνει τους κρατικούς μηχανισμούς απέναντι σε μια κοινωνία που οφείλει να δει τον εαυτό της στο σώμα του. Ν’ αντιληφθεί (επιτέλους) πως τίποτε δεν είναι δεδομένο, κανένα «δικαίωμα» δεν είναι απόρροια της γενναιοδωρίας των αφεντικών ή των πολιτικάντηδων, και πως η (επιβεβλημένη μεν, καθόλου δικαιολογημένη δε ) κοινωνική μουγκαμάρα είναι πράξη συνενοχής.

Να εισπνεύσουμε όλοι/ες ανάσες ελευθερίας.

Ο Νίκος Ρωμανός, λίγες μέρες πριν την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, θέτει το πραγματικό διακύβευμα, αμφισβητώντας την ουσία του Κράτους και το ζουμί του καπιταλισμού. Δεν είναι λοιπόν ζήτημα διαχείρισης της εξουσίας, εναλλαγής των βουλευτών-νομοθετών που θα θεσπίσουν πιο φιλολαϊκούς νόμους. Άλλωστε, αποδεικνύεται πως αυτοί ούτε ισχύουν για όλους, ούτε εφαρμόζονται πάντα. Δεν είναι επίσης ζήτημα αυταρχικού, φασιστικού ή δημοκρατικού Κράτους, αφού αυτό θα προσαρμόζει πάντα τη φυσιογνωμία και τις μεθόδους του στην ανάγκη του γι’ αυτοσυντήρηση και αναπαραγωγή. Δεν είναι, τέλος, ζήτημα χαλαρών ή σκληρών φυλακών. Είναι ζήτημα ουσιαστικής κατανόησης του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί και συντηρείται η καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, η αμφισβήτηση της και η έμπρακτη ρήξη με αυτή, η απελευθέρωση χώρου και χρόνου στο εδώ και στο τώρα, για λίγες, έστω, ανάσες ελευθερίας.

Ο Νίκος Ρωμανός κι οι αλληλέγγυοι απεργοί πείνας Γιάννης Μιχαηλίδη, Ανδρέας-Δημήτρη Μπουρζούκος, Δημήτρης Πολίτης, μας έχουν ανάγκη δίπλα τους, όσο τους έχουμε κι εμείς. Ο αγώνας που δίνεται εδώ και μέρες στους δρόμους όλης της χώρας δεν αφορά μόνο τους αναρχικούς ή τους κομμουνιστές, αφορά όλους όσους μπορούν να νιώσουν πως πρέπει, με οποιαδήποτε τρόπο, να εμπλακούν στη μάχη για την ελευθερία, την ισότητα, την αξιοπρέπεια.

Καλέσματα για Τρίτη 02/12 (θα ενημερώνεται)

Αθήνα, στις 18:00, στο Μοναστηράκι link

Ηράκλειο Κρήτης, στις 18:00, στα Λιοντάρια link

Ιωάννινα, στις 18:00, στην Περιφέρεια Ηπείρου, αφίσα

Mυτιλήνη, στις 18:00, στα Κεντρικά Λύκεια, αφίσα

Πάτρα, στις 18:00, στο Παράρτημα (Κορίνθου και Αράτου) αφίσα

Πηγή : eagainst