του συντρόφου Κώστα Σβόλη από το f/c
Μέρες Χριστουγέννων και η παραπαίουσα κυβέρνηση του Σαμαρά δεν ξέχασε να μας θυμίσει χρησιμοποιώντας την κρατική καταστολή, δυο από τα μεγάλα κοινωνικά- ταξικά μέτωπα του 2014.
Από την μια το θέμα της Κυριακάτικης Αργίας, ένας εργατικός αγώνας που αφορά μερικές δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο κλάδο του εμπορίου και όλη την χρονιά στην πραγματικότητα στηρίχτηκε μονάχα από το Συντονιστικό Δράσης Ενάντια στην Κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας και από τον Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής.
Από την άλλη ο αγώνας των κατοίκων στην Χαλκιδική ενάντια στα Μεταλλεία Χρυσού και την καταστροφή του τόπου τους.
Το μήνυμα δεν ήταν μονάχα σε όσους αντιστέκονται και επιλέγουν τον δρόμο του αδιαμεσολάβητου αγώνα, το μήνυμα είχε διπλούς αποδεχτές. Το μήνυμα έφερνε στην επιφάνεια, δύο μονάχα από τις αντιφάσεις που θα συναντήσει μια μελλοντική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Από την μια η κοινωνία,τα λαϊκά στρώματα, τα εργατικά συμφέροντα, από την άλλη το κεφάλαιο και το βαθύ κράτος.
Χρειαστήκαν να χτυπήσουν τα ΜΑΤ τους απεργούς για να σταματήσει το Κόκκινο την συνεργασία του με τον εργασιακό κάτεργο του Ιανού και να θυμηθεί ότι είχε κανονίσει εκδήλωση ημέρα Κυριακή στην οποία οι εργαζόμενοι στο χώρο του βιβλίο είχαν κηρύξει απεργία. Χρειάστηκε δηλαδή να πέσουν όλα τα προσχήματα και να μείνει τελείως γυμνό σαν το βασιλιά το ραδιόφωνο που ακούει, αλλά δεν βλέπει...
Αυτή η ιστορία μου έφερε στο μυαλό τις κινητοποιήσεις στις εκδόσεις Άγρα για την απόλυση του σ. και γνωστού για την συνδικαλιστική του δράση Ντίνου. Η στάση που είχαν κρατήσει τότε κάποια έντυπα διάφοροι διανοούμενοι της αριστεράς...
Όχι δεν μιξοκλαίγομαι στον ΣΥΡΙΖΑ, το αντίθετο, δικιά μας δουλειά να είναι να το φέρουμε μπροστά στις αντιφάσεις του και να τις οξύνουμε από την άλλη μπάντα και όχι από αυτή ευελπιστεί ο Σαμαράς. Όσο για διάφορους καλόπιστους και μη που θα μου πούνε πως βλέπω το δέντρο και χάνω το δάσος θα τους θυμίσω ότι κάποιες φορές στον μικρόκοσμο κρίνεται το σύμπαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου