Ο Φιλόσοφος Και Θεωρητικός Της Λογοτεχνίας Γκέοργκ Λούκατς

Γκέοργκ Λούκατς

Στις 4 Ιουνίου 1971 έφυγε από τη ζωή ο György Lukács, ένας από τους σπουδαιότερους φιλοσόφους, πολιτικούς στοχαστές και θεωρητικούς της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα. Πολέμιος της σταλινικής ορθοδοξίας συγκαταλέγεται στους ιδρυτές της Μαρξιστικής αισθητικής.

Γεννημένος στην Βουδαπέστη το 1885, θα γνωρίσει στο σαλόνι του εύπορου πατρικού του τους διαπρεπέστερους εκπροσώπους του πολιτισμού της εποχής και θα ακολουθήσει από πολύ νωρίς το επάγγελμα του συγγραφέα. Γρήγορα το ενδιαφέρον του θα κερδίσουν η αισθητική και το θέατρο, όπου ο γόνος της μεγαλοαστικής οικογένειας θα αναζητήσει διέξοδο από τη διαφαινόμενη καθολική κρίση του πολιτισμού. Η τέχνη του θεάτρου θα αποτελέσει για το νεαρό Λούκατς το πεδίο μετάβασης στο θέατρο του κόσμου.

Έπειτα από χρόνια διανοητικών και συγγραφικών δοκιμών, στο πλαίσιο των οποίων ενσωμάτωνε όλα τα μεγάλα πνευματικά ρεύματα της, ο Λούκατς θα προσχωρήσει στο κομουνιστικό κόμμα, στο οποίο και θα μείνει ουσιαστικά ή τυπικά πιστός μέχρι τον θάνατό του.

Ένα χρονολόγιο της ζωής του Λούκατς:

1885. Ο Georg Bernhard Lukács von Szegedin γεννιέται στη Βουδαπέστη. Γιος του εύπορου τραπεζίτη József Löwinger και της Adele Wertheimer.

1904. Θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης στη «Σκηνή-Θάλεια» της Βουδαπέστης.

1914. Παντρεύεται τη Ρωσίδα Γελένα Γκραμπένκο.

1915. Καλείται να πολεμήσει στον ουγγρικό στρατό, από τον οποίο απαλλάσσεται ως ακατάλληλος.

1916. Δημοσιεύει τη «Θεωρία του μυθιστορήματος».

1918. Καταθέτει στη Χαϊδελβέργη διδακτορική διατριβή, η οποία απορρίπτεται. Γίνεται μέλος του Κ.Κ. της Ουγγαρίας.

1919. Κομισάριος παιδείας στην κυβέρνηση του Μπέλα Κουν. Μετά την πτώση της ουγγρικής επανάστασης συλλαμβάνεται, για να απελευθερωθεί έπειτα από παρέμβαση πολλών ανθρώπων των γραμμάτων.

1923. Δημοσιεύει το «Ιστορία και ταξική συνείδηση».

1928. Με το ψευδώνυμο Μπλουμ διατυπώνει μια θεωρία της «δημοκρατικής δικτατορίας», που καταδικάζεται από την κομματική ηγεσία.

1933-44. Μεταναστεύει και εργάζεται στη Σοβιετική Ενωση.

1948. Δημοσιεύει τη μελέτη «Ο νεαρός Χέγκελ». Για τα επόμενα επτά χρόνια βουλευτής και μέλος της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών.

1954. Εκδίδει το έργο «Η καταστροφή του Λόγου».

1956. Υπουργός παιδείας στην επαναστατική κυβέρνηση Νάγκυ. Μετά την αποτυχία της εξέγερσης εκτοπίζεται στη Ρουμανία.

1969. Γίνεται ξανά δεκτός στο Εργατικό Κόμμα της Ουγγαρίας.

1971. Υπαγορεύει την αυτοβιογραφία του «Βιωμένη σκέψη» και πεθαίνει.