Η αστυνομία υπερβαίνοντας τις μέχρι τότε πρακτικές της προχώρησε στην εκδικητική σύλληψη της καθαρίστριας Βάσως Γκόβα. Εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν άμεσα στη ΓΑΔΑ εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους και απαιτώντας την απελευθέρωση της απολυμένης συναδέλφου. Η αλληλεγγύη είχε αποτελέσματα και η συνάδελφος αφέθηκε ελεύθερη, ενώ ήδη νοσηλευόταν στο ΚΑΤ, παίρνοντας τακτική δικάσιμο.
Ν.Π.: Βάσω, την Πέμπτη 10 Ιουλίου, σε συνέλαβαν έξω από το Υπουργείο Οικονομικών σε μια διαμαρτυρία σου με τις απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών με κατηγορίες για εξύβριση, αντίσταση κατά της αρχής, σωματική βλάβη σε αστυνομικό. Πως συνέβησαν τα πράγματα;
Βάσω: Στις 10 Ιουλίου και γύρω στις 5 μ.μ. πήγαμε στο υπ. οικονομικών στη Νίκης να φωνάξουμε συνθήματα. Πριν προλάβουμε να ανοίξουμε το πανό μας, άρχισαν οι αστυνομικοί να μας σπρώχνουν με τις ασπίδες βίαια. Ένας από αυτούς, σωστός γορίλας, έτρεχε ανάμεσά μας και τραβούσε όποιον έβρισκε μπροστά του φωνάζοντας «να συλληφθεί ο κύριος…», «να συλληφθεί η κυρία…», ενώ φώναζε στους άλλους αστυνομικούς «τι κοιτάτε ρε μαζεύτε τες» και όσο δεν τον υπάκουαν οι συνάδελφοι του τόσο δαιμονιζόταν. Κάποια στιγμή και ενώ τον είχα απέναντι μου, μου βούτηξε τα χέρια και μου λέει «γιατί μου έριξες σφαλιάρα; Έκπληκτη τον ρωτάω: «εγώ σου έριξα σφαλιάρα; εσείς χτυπάτε όχι εγώ»! Με τραβούσε φωνάζοντας «να συλληφθεί η κυρία», κάπως έκανα εγώ τον καρπό μου και με άφησε. Μετά βουτά από τα χέρια την Δέσποινα Κωστοπούλου και φωνάζει «να συλληφθεί η κυρία» αλλά δεν τα κατάφερε. Μετάαπό λίγα δευτερόλεπτα νιώθω να μου βουτά τα χέρια και να με τραβά: «συλλάβετε την, με χτύπησε», φώναζεκι έδωσε διαταγή να κάνουν ένα διάδρομο πίσω του. Προσπαθώντας να φύγω με βουτά από την κοιλιά κάτω από το στήθος μου, περνά τα χέρια του θηλιά γύρω μου και άρχισε να με σφίγγει σαν μέγγενη. Τον εκλιπαρούσα να μην με σφίγγει γιατί έχανα τις αισθήσεις μου, «πονάωω» του έλεγα «μη με σφίγγεις δεν μπορώ να αναπνεύσω»· με σήκωσε στον αέρα και με οδηγούσε στην κλούβα. Με τη φόρα που πήγε να με πετάξει μέσα στην κλούβα για να μη σκάσω με το κεφάλι πάνω στην μπάρα που ήταν στην πόρτα και για να την αποφύγω τραυμάτισα τον αυχένα μου. Μέσα στην κλούβα μου είπε ότι θα με κατηγορήσει για ξυλοδαρμό, έκανε ότι πονούσε το κεφάλι του, ότι ζαλιζόταν και ότι έχει πρηστεί το μάγουλο του ενώ γελούσε κυνικά και κοροϊδευτικά! Να προσθέσω ότι ήταν ένας άντρας περίπου 1,90 και 120 κιλά ενώ εγώ 1,54 και 55 κιλά.
Ν.Π.: Τι συνέπειες είχε η βία που σου ασκήθηκε; Πως εξηγείται το ιδιαίτερο μένος του αστυνομικού;
Βάσω: Μέσα στη ΓΑΔΑ ανέβηκε κάποια γιατρός και με βρήκε σε άσχημη κατάσταση. Πονούσα πολύ στα πλευρά μου και είχα ανεβάσει πολύ πίεση. Πονούσε ο αυχένας μου και είχα τάση για εμετό και μούδιασμα στο αριστερό μου χέρι. Σε αυτήν την κατάσταση με πήγαν στο νοσοκομείο με το ασθενοφόρο. Πήγα στο ΚΑΤ όπου και με κράτησαν μέσα για νοσηλεία και παρακολούθηση. Έχω βαριές κακώσεις στα πλευρά και κάκωση του αυχενικού. Πήρα εξιτήριο την Παρασκευή το απόγευμα από το ΚΑΤ με κολάρο στον αυχένα και φριχτούς πόνους στα πλευρά, ενώ τα χέρια μου ήταν γεμάτα μώλωπες. Στις 16/7 ξανά πήγα σε νοσοκομείο, στον Ευαγγελισμό, με αφόρητους πόνους στα πλευρά μου. Μου έδωσαν πιο δυνατά φάρμακα γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ από τους πόνους, δεν μπορώ να ξαπλώσω το κορμί μου σε κρεβάτι, πονάω ακόμα πολύ!
Ν.Π.: Στις 16 Ιουνίου σας ανακοινώθηκε η απόφαση του Αρείου Πάγου στο αίτημα της αναστολής που έκανε η κυβέρνηση για την πρωτόδικη απόφαση, που σας δικαίωνε και ζητούσε να επιστρέψετε άμεσα στη δουλειά σας. Στο σκεπτικό του ανώτατου δικαστηρίου το «εθνικό συμφέρον» ούτε λίγο ούτε πολύ ταυτίζεται με τα μνημόνια, την ανεργία και τις απολύσεις. Ποια είναι η άποψή σου για την απόφαση;
Βάσω: Θεωρώ ότι το σκεπτικό της κυβέρνησης να μας πάει κατευθείαν στον Άρειο Πάγο και όχι στο εφετείο τα λέει όλα! Ο Άρειος Πάγος πιστεύω, όπως κ όλος ο ελληνικός λαός άλλωστε, ότι είναι υποκινούμενος, οι αποφάσεις που θα βγάλει θα πρέπει να είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της κυβέρνησης. Για ποιο εθνικό συμφέρον μιλάει η κυβέρνηση; ένα παιδάκι της πρώτης δημοτικού αν βάλεις να κάνει τις πράξεις θα δεις ότι περισσότερο ζημιά είναι παρά συμφέρον. Γιατί έχει εμάς εδώ και 10 μήνες και μας δίνει το 70% του βασικού μισθού και καθόμαστε, ενώ ταυτόχρονα πληρώνει συνεργεία για να κάνουν τη δουλειά, που θα κάναμε εμείς. Πού είναι λοιπόν η οικονομία; Όλα είναι παιχνίδια στημένα για να δώσουν δύναμη στους μεγαλοεργολάβους που έχουν τις γυναίκες και δουλεύουν με 200 ευρώ μηνιαίο εισόδημα, καρπώνονται οι ίδιοι τα υπέρογκα ποσά, που χρεώνουν το δημόσιο για τις υπηρεσίες τους. Έτσι πετά εμάς στην ανεργία σε ηλικίες απαγορευτικές για την αγορά εργασίας και συναινεί στην εκμετάλλευση του εργαζόμενου δίνοντας μεροκάματα πείνας.
Ν.Π.: Εκείνη την ημέρα (16 Ιουνίου) η αστυνομία αντιμετώπισε με βία τη διαμαρτυρία σας για την άδικη απόφαση του Αρείου Πάγου, εσύ λιποθύμησες, ενώ και άλλες συναδέλφισσές σου τραυματίστηκαν. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες εργαζόμενοι από διάφορους χώρους βρέθηκαν δίπλα σας για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα σας και την αγανάκτησή τους για την αστυνομική βία. Ποια είναι η σημασία της αλληλεγγύηςστον αγώνα σας;
Βάσω: Πρώτα από όλα να σας πω ότι δεν είχα ποτέ συμμετάσχει σε πορείες και σε διαδηλώσεις. Τώρα όμως κατάλαβα πόσο λάθος έκανα τόσα χρόνια που καθόμουν στον καναπέ και έβλεπα να καταστρέφουν τη χώρα μου, το μέλλον τον παιδιών μου φωνάζοντας μόνο από τον καναπέ μου στην τηλεόραση. Τώρα καταλαβαίνω πως χρειάζεται ουσιαστικός αγώνας έξω, στους δρόμους, κάτω από τα γραφεία των βολεμένων, κάτω από τα υπουργεία των αδίστακτων...
Η αλληλεγγύη είναι πολύ σημαντική για μας! δεν νιώθουμε μόνες μας. Στη σκηνή μας, στο σπίτι μας όπως την αποκαλούμε, δεν υπάρχουν κόμματα, υπάρχουν άνθρωποι αγανακτισμένοι, άνθρωποι άνεργοι, άνθρωποι ξεσπιτωμένοι, υπάρχουν άνθρωποι έτσι απλά άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια, να μεγαλώσουν και να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Είναι όλοι κοντά μας, γινόμαστε όλοι μια γροθιά, μια γροθιά που χτυπά στο στομάχι με δύναμη τον γίγαντα που προσπαθεί να μας καταπιεί! Κάποια στιγμή θα καταφέρουμε να τον νικήσουμε είμαι σίγουρη, όσο κι αν πονάνε τα χτυπήματά τους, όσο κι αν προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν!
Είμαστε μανάδες και δεν μας πρέπει να λυγίζουμε!
Ν.Π.: Τι σημαίνει να είναι ένας εργαζόμενος σε διαθεσιμότητα; Πόσο άλλαξε τη ζωή σας η απόφαση της κυβέρνησης να σας θέσει σε καθεστώς διαθεσιμότητας – απόλυσης;
Βάσω: Διαθεσιμότητα! Ένας όρος που μπήκε ξαφνικά στη ζωή μας και έμαθα καλά τι σημαίνει ένα πρωινό του Αυγούστου [2013]! Σημαίνει αβεβαιότητα, ανεργία, τρόμος για το αύριο... Πανικός η πρώτη αντίδραση, απογοήτευση, κατάθλιψη αμέσως μετά, κλειστά παράθυρα, κλειστή η πόρτα στο δωμάτιο μου και δεν ήθελα να βλέπω, ούτε ν’ ακούω κανέναν. Πώς θα καταφέρω να τα βγάλω πέρα με τα 600 ευρώ το μήνα του συζύγου μου; Τρέλα, μια τρέλα που ή έπρεπε να την πολεμήσεις ή να την αφήσεις να σε νικήσει και να βρεθείς ξαφνικά με ψυχοφάρμακα!
Μου πήρε πολύ καιρό να καταφέρω να σηκώσω το κεφάλι μου και να πω όχι, δεν θα με φας, εγώ θα σε φάω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου